17. بيعت نكردن با هيچ حاكمى:

در حديث ديگرى كه از حضرت عبدالعظيم حسنى عليه السلام از اميرالمؤمنين على بن أبى طالب عليه السلام نقل شده، به يكى از خصوصيات امام زمان عليه السلام اشاره رفته است: «... انّ القائم منّا إذا قام لم يكن لأحد فى عنقه بيعة، فلذلك تخفى ولادته و يغيب شخصه؛^۱قائم ما هر گاه قيام كند تحت بيعت احدى نخواهد بود، به همين دليل است كه ولادت او از مردم مخفى مى ماند و وجودش نيز از انظار غايب مى شود».
در روايات ديگر نيز به اين نكته اشاره شده كه هر يك از امامان تحت بيعت خليفه وقت خود بوده اند، مگر امام زمان عليه السلام و سرّ آن اين است كه هر لحظه ممكن است طبق مصلحتى كه خداوند متعال مى داند، اذن ظهور و خروج حضرت را صادر شده و حضرت با ظالمين مبارزه و مقابله را شروع كند، و اين با بيعت كردن با ظالمين كه فرعِ بر حضور حضرت عليه السلام در ميان مردم و مواجهه با آنان و عهد بستن، است منافات دارد؛ از اين رو است كه ولادت آن حضرت عليه السلام مخفى شده و وجودش نيز تا به حال غايب بوده است، زيرا در صورت حضور و عدم غيبت، مجبور به بيعت يا قتال و كشته شدن بوده، در حالى كه او بايد در روى زمين باشد تا زمين از حجت خالى نگردد و نيز براى حكومت جهانى توحيدى كه در آخرالزمان تشكيل مى شود، محفوظ نگه داشته شود؛ به همين دليل است كه در آن روايت مى خوانيم: هنگام قيام، بيعت احدى بر گردن آن حضرت عليه السلام نيست.

18. موقعيت جعفر كذّاب:

نكته ديگرى كه در روايات مهدويت حضرت عبدالعظيم حسنى عليه السلام به آن اشاره شده، قضيه جعفر كذّاب است كه آن حضرت عليه السلام به سند خود از امام زين العابدين عليه السلام نقل