عارف و اندوه

پرسش :

میان حدیث هایی که عارف را اندوهگین می خوانند و روایاتی که عارف را بدون اندوه معرفی می کنند، چگونه می توان جمع کرد؟



پاسخ :

طبق برخی احادیث، عارف، اندوهى ندارد ؛ امّا برخی دیگر ، اندوه را از ويژگى هاى عارف مى شمارند . در جمع ميان دو حديث مى توان گفت : عارف، از يك جهت شاد و از جهتى ديگر، غمگين است . از اين سو كه به رحمت و صفات جمال خدا مى نگرد ، آكنده از اميد و شادى مى شود و از ناحيه اى ديگر كه به خشم خداى سبحان و صفات جلال او مى نگرد ، غمگين مى شود و مى توان چنين گفت كه عارف، به گاه جلوه خداى متعال بر دلش ، شاد مى شود و آن گاه كه اين حالت را در خود نمى يابد ، اندوهگين مى گردد يا آن كه عارف با وصول به درجات والاى معرفت حق تعالى، شادمان مى شود و چون آن درجات را از دست بدهد ، اندوهگين مى گردد .



بخش پاسخ گویی پایگاه حدیث نت