«شهادت تکلیفی» در تبیین هدف امام حسین(ع)

پرسش :

«شهادت تکلیفی» در تبیین هدف امام حسین(ع) یعنی چه؟



پاسخ :

منشأ این تفسیر، برخی روایات است که از میان آنها، دو روایت از همه مشهورترند:

بر اساس روایتی از امام صادق(ع)، هر امامی وظیفه ای دارد: «وقتی حسن(ع) در گذشت، حسین(ع)، مُهر سوم را باز کرد. دید که در آن، نوشته شده: بجنگ و بکش و کشته می شوی. با گروهی برای شهادت، عازم شو. برای آنان، شهادتی جز با تو نیست».[۱]

روایتی رؤیای امام حسین(ع) هنگام رفتن از مکّه به کوفه را گزارش می کند:«ای حسین! عازم شو که خداوند، خواسته که تو را کشته ببیند».[۲]

برخی با استناد به این روایات، حرکت امام حسین(ع) را تکلیفِ شخصی بر اساس دستوری خصوصی می دانند که طبق برنامه ای از پیش تعیین شده، امام(ع) مأمور به آن بود. به نظر این عدّه، عملکرد امام حسین(ع)، طرّاحی غیبی داشته است؛ یعنی دستِ غیب، نمایش نامۀ عاشورا را نوشته و امام(ع)، آن را اجرا کرده است و پس از او، امکان اقتدا به ایشان وجود ندارد. بر اساس این دیدگاه، حرکت امام حسین(ع)، استثنا بوده است، نه قاعده، و از استثنا نمی توان اصل ساخت.[۳]

این دیدگاه، یکی از تفاسیر نظریۀ «شهادت طلبی» به عنوان هدف امام حسین(ع) است که نقد آن، ذیل پرسش از«شهادت طلبی»گذشت.


[۱]. الکافی، ج ۱، ص ۲۷۹، ح ۱.

[۲]. الملهوف، ص ۱۲۷.

[۳]. ر.ک: دانش‏نامۀ امام حسین(ع)، ج ۳، ص ۳۳۳ ـ ۳۳۴.



بخش پاسخ گویی پایگاه حدیث نت