وى از شخصيتهاى درخشان در تاريخ اسلام است و به خانوادهاى منسوب است كه در شجاعت و شهامت و پيكار، نظير ندارند.
چونامام على عليه السلامپس از رحلتحضرت زهرا عليها السلامتصميم به ازدواج گرفت،عقيلرا فرا خواند و از او خواست كه براى او زنى از ميان قبيله هاى معروف به شجاعت بيابد تا براى او جنگجويانى دلير بزايد.
از آنجا كه عقيل در تبارشناسى زِبَردست بود، فاطمه دختر حِزام را برگزيد و گفت كه پدران وى از شجاعترين، پايدارترين و قوىترين عربها در پيكارند.
امّ البنين، شاعرى زبانآور و بزرگ بود. چهار پسرش را در ركابامام حسين عليه السلامبه كربلا فرستاد و در مرثيه آنان، در بقيع به گريه كردن و سرودن شعر نشست و مردم، گِرد مىآمدند و دردمندانه مىگريستند و بر زشتكارىهاى بنىاميّه و رفتارهاى پست آنان، آگاه مىشدند و بدينگونه، توانست نداى فرزندانش و هدفشان را به مردم برساند.