حاشية الصحيفة السجادية - صفحه 271

از آن جا كه همگى راويان اين سند اهل مصر بودند و دور از مركز شيعيان ، از اين روايت در هيچ يك از كتب شيعى نامى نيامده است. ۱

5. ابن حمّاد (علىّ بن حمّاد بن العلاء)

از اين روايت تنها در اجازه محمد بن شهاب الدين احمد بن نعمة اللّه بن خاتون عاملى به سيد ابراهيم بن حسين حسينى همدانى ياد شده است. ۲

6. ابن اشكيب (حسين بن اشكيب مروزى)

از ميان پيشينيان فقط ميرزا عبد اللّه افندى نسخه اى از اين روايت را به خط ابن مقله مشاهده ۳ و دعاى نوزدهم آن را در صحيفه ثالثه خود نقل كرده است. ۴
تا چندى پيش، از اين روايت هيچ اثرى موجود نبود، تا اين كه در سال 1383ش بر اساس نسخه منحصر آن در كتاب خانه آية اللّه سيد محمدعلى روضاتى به چاپ رسيد. ۵
اين دست نويس به خط محمدباقر حسينى سلطانى شوشترى در 1123ق استنساخ شده و سيد امير ذو الفقار، آن را به شاه سلطان حسين صفوى (1105ـ1135ق) تقديم كرده است. در 138 برگ 9 سطرى.
روايت ابن اشكيب 44 دعا دارد و سلسله سند آن اين گونه است:
قال : حدّثني محمد بن الوارث، قال: حدّثنا الحسين بن إشكيب، عن عمير بن هارون بن المتوكل البلخي، قال: حدّثني أبي ... .

1.براى اطلاعات بيشتر ر . ك: صحيفه سجاديه: روايت حسين بن اشكيب، ص ۴۲ـ۴۴.

2.براى متن آن ر . ك: بحار الأنوار، ج ۱۰۶، ص ۱۰۵.

3.الصحيفة السجادية الثالثة، ميرزا عبد اللّه افندى اصفهانى، ص ۱۱.

4.همان، ص ۸۴ـ۸۵.

5.صحيفه سجاديه: روايت حسين بن اشكيب، مقدمه: سيد احمد سجادى، اصفهان، مركز تحقيقات رايانه اى حوزه علميه اصفهان، ۱۳۸۳ش، ۲۱۹ ص. به همراه نسخه برگردان دست نويس كتابخانه علّامه روضاتى.

صفحه از 564