حقيقى يا حقوقى) از دست مى دهند. فردى كه به دروغگويى شناخته شود، اگر سخن راست نيز بگويد ، مردم او را دروغگو مى پندارند و به سخن او بى اعتنايى مى كنند. «چوپان دروغگو» داستان مردى است كه با گوسفندان خود گذران زندگى مى كرده است . گاهى براى تفريح ، فرياد مى زد كه گرگ به گله او حمله كرده است؛ مردم روستا براى كمك به سوى او مى آمدند و با خنده و تمسخر او روبرو مى شدند و به دروغ او پى مى بردند . روزى واقعاً گرگ به گله او زد و اين ماجرا درست زمانى بود كه مردم روستا تصميم گرفته بودند ديگر به درخواست كمك او توجه نكنند . مَثَل دروغگو خانه اش آتش گرفت كسى باور نكرد ۱ نيز از همين باب است .
203 .
چو خواهى كه چيزى ندزددت كسجهان را همه دزد پندار و بس!۲
يا : بدگمان باش ، درامان باش! ۳
۰.نظير سخن امام صادق عليه السلام :اَلحَزمُ سُوءُ الظَّنِّ؛ ۴
۰.دورانديشى، گمان بد داشتن است.
۰.همچنين سخن پيامبر صلى الله عليه و آله :اِحتَرِسُوا مِنَ النّاسِ بِسُوءِ الظَّنِّ؛ ۵
۰.با بدگمانى خود را از (گزند) مردم پاس بداريد .
1.امثال و حكم ، ج ۲ ، ص ۷۹۹ .
2.همان ، ص ۶۴۴ . اسدى طوسى .
3.امثال و حكم ، ج ۲ ، ص ۶۴۴ .
4.نزهة الناظر وتنبيه الخاطر ، ص ۱۱۱.
5.تحف العقول ، ص ۵۴ .