137 . بزرگى بايدت بخشندگى كن . ^۱

۰.نظير سخن امام على عليه السلام :سادَةُ النّاسِ فِى الدُّنيا الأسخِياءُ؛ ^۲

۰.بخشندگان، در دنيا سروران مردم اند.

138 . بزرگى به خدا مى برازد و بس . ^۳

۰.نظير سخن امام باقر عليه السلام :الكِبرُ رِداءُ اللّهِ؛ ^۴

۰.بزرگى ، رداى [برازنده] خداوند است.

توضيح : اين مَثَل «در برابر كسى كه مى كوشد ديگران را به دلايل مادى به محترم شمردن خود وادار كند گفته مى شود و نيز در جواب كسى كه از عظمت چيزى طبيعى به شگفت آمده باشد» . ^۵

139 . بس سَر كه بريده زبان است . ^۶

۰.نظير سخن امام على عليه السلام :كَم مِن إنسانٍ أهلَكَهُ لِسانٌ؛ ^۷

134 . براى نادان چيزى بهتر از سكوت نيست .

۰.نظير سخن امام على عليه السلام :صَمتُ الجاهِلِ سِترُهُ؛ ^۱

۰.سكوت نادان، پوشش او است.

135 . براى كسى بمير كه برايت تب كند. ^۲

۰.نظير سخن امام على عليه السلام :لا تَبذُلَنَّ وُدَّكَ إذا لَم تَجِد مَوضعا؛ ^۳

۰.هرگاه دوستى اهل نمى يابى ، خوان دوستى خود را براى كسى نگستران .

136 .

بر در بسته چو بنشينى بسى عاقبت بگشايد آن در را كسى .^۴

۰.نظير سخن امام على عليه السلام :مَنِ استَدامَ قَرعَ البابِ و لَجَّ وَلَجَ؛ ^۵

۰.هركس پيوسته درى را بكوبد و پافشارى كند ، به درون راه يابد ] و در به رويش گشوده شود].