امام حسین علیه السلام
مَن دَعا عَبدا مِن ضَلالَةٍ إلى مَعرِفَةِ حَقٍّ فَأَجابَهُ، كانَ لَهُ مِنَ الأَجرِ كَعِتقِ نَسَمَةٍ .
«هر كس انسانى را از گم راهى به معرفت حق، فرا بخواند و او اجابت كند، اجرى مانند آزاد كردن بنده دارد» .
مسند زيد : ص 390 .
امام علی علیه السلام می فرماید:
الصَّبْرُ صَبْرَانِ صَبْرٌ عَلَى مَا تَكْرَهُ وَ صَبْرٌ عَمَّا تُحِبُّ .
شكيبايى دو گونه است: شكيبايى بر آنچه خوش نمى دارى و شكيبايى در آنچه دوست مى دارى.
نهج البلاغه، حکمت ۵۵
