کشته شدن نفْس زکیه

پرسش :

کشته شدن نفْس زکیه پیش از ظهور امام مهدی(ع) چگونه اتّفاق می افتد؟



پاسخ :

از امور حتمی پیش از قیام قائم(ع)، کشته شدن نفْس زکیه است. امام صادق(ع) می فرماید:

پنج نشانه، پیش از قیام قائم است: بانگ [آسمانی ]، [خروج ] سفیانی، فرو رفتن [سپاه او] در زمین، کشته شدن نفْس زکیه و [خروج ] یمانی.[۱]

در باره مکان و زمان کشته شدن نفْس زکیه، گزارش هایی رسیده است. امام باقر(ع) می فرماید:

هنگامی که مردان، خود را به زنان و زنان، خود را به مردان شبیه کنند... و جوانی از خاندان محمّد ـ که نامش محمّد بن حسن، نفْس زکیه است ـ میان رکن [حجر الأسود] و مقام [ابراهیم]، کشته شود و بانگی از آسمان آید که حق نزد او و شیعه اوست، هنگام خروج قائم ماست.[۲]

در حدیثی دیگر از امام باقر(ع) چگونگی کشته شدن نفْس زکیه چنین شرح گردیده است:

قائم به یارانش می فرماید: «ای مردم! مکّیان، مرا نمی خواهند؛ امّا من کسی را به سوی ایشان می فرستم تا همچنان که شایسته مانند من است، بر آنان احتجاج کنم». آن گاه مردی از یارانش را فرا می خواند و به او می گوید: «به سوی مکّیان برو و بگو: ای اهل مکّه! من فرستاده فلانی به سوی شما هستم و او به شما می گوید: ما خاندان رحمت، معدن رسالت و خلافت و فرزندان محمّد و از نسل پیامبران هستیم و پس از وفات پیامبرمان تا امروز به ما ستم شده و بر ما فشار آورده شده و چیرگی گشته و حقّمان ربوده شده است و اکنون از شما یاری می خواهیم. یاری مان دهید». هنگامی که این جوان، این سخن را می گوید، به سویش می آیند و او را میان رکن [حجرالأسود] و مقام [ابراهیم ] سر می بُرند و او همان نفْس زکیه است. چون خبر او به امام می رسد، به یارانش می فرماید: «آیا به شما نگفتم که مکّیان، ما را نمی خواهند؟!» و یارانش او را وا نمی نهند تا خروج کند و با سیصد و سیزده مرد به شمار جنگاوران بدر، از گردنه طُوا [در ورودی مکّه ] سرازیر و به مسجد الحرام وارد می شود. او چهار رکعت نماز نزد مقام ابراهیم می خواند و پشتش را به حجر الأسود تکیه می دهد و پس از حمد و ثنای الهی و یاد کردن از پیامبر(ص) و درود فرستادن بر ایشان، سخنی می گوید که هیچ یک از مردمان آن را نگفته است.[۳]

در حدیثی از امام صادق(ع) نقل شده است که:

میان قیام قائم خاندان محمّد و کشته شدن نفْس زکیه، تنها پانزده شب فاصله است.[۴]،[۵]


[۱]. الکافی: ج ۸ ص ۳۱۰ ح ۴۸۳.

[۲]. کمال الدین: ص ۳۳۰ ح ۱۶.

[۳]. بحار الأنوار: ج ۵۲ ص ۳۰۷ ح ۸۱.

[۴]. کمال الدین: ص ۶۴۹ ح ۲.

[۵]. ر.ک: دانش نامه امام مهدی(ع) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ: ج ۷ ص ۱۶۳ ـ ۱۶۹.



بخش پاسخ گویی پایگاه حدیث نت