شرح حکمت 74 و 75 نهج البلاغه ـ یاد مرگ، فناپذیری دنیا

^{امام علی علیه السلام می فرماید:}

نَفَسُ الْمَرْءِ خُطَاهُ إِلَى أَجَلِهِ .

انسان با نفسى كه مى كشد، قدمى به سوى مرگ مى رود.

_{نهج البلاغه، حکمت ۷۴}

^{امام علی علیه السلام می فرماید:}

كُلُّ مَعْدُودٍ مُنْقَضٍ وَ كُلُّ مُتَوَقَّعٍ آتٍ .

هر چيز كه شمردنى است پايان مى پذيرد، و هر چه را كه انتظار مى كشيدى، خواهد رسيد.

_{نهج البلاغه، حکمت ۷۵}