تشابه پيشگويى هاى عهدين ومنابع اسلامى

[۱]ر . ك : ج ۹ ص ۱۷۱ (بخش دوازدهم / فصل دوم / زنده كردن زمين با عدالت) . وص ۲۲۵ (چشمگيرترين نمودهاى عدالت امام مهدى عليه السلام ) امام صادق عليه السلام نيز فرموده است : «إذا قامَ القائِمُ عليه السلام حَكَمَ بِالعَدلِ ، وَ ارتَفَعَ فى أيّامِهِ الجَورُ ، وأَمِنَت بِهِ السُّبُلُ ، وأَخرَجَتِ الأَرضُ بَرَكاتِها ، ورَدَّ كُلَّ حَقٍّ إلى  أهلِهِ؛ هنگامى كه قائم قيام كند به عدالت حكم مى راند و ستم در روزگار او از ميان مى رود و راه ها امن مى شوند و زمين بركت هايش را بيرون مى آورد و هر حقّى به صاحبش بازگردانده مى شود» (ر . ك : ج ۹ ص ۳۴۷ ح ۱۸۶۴ و ۱۸۶۵ .

[۲]ر . ك : ج ۹ ص ۴۴۶ (بخش دوازدهم / پژوهشى درباره سيره حكومتى امام مهدى عليه السلام / تأمين امنيت فراگير) .

[۳]ر . ك : ج ۹ ص ۱۶۹ (بخش دوازدهم / فصل دوم / مجازات ستمگران) .

[۴]ر . ك : ج ۲ ص ۳۵۵ (بخش دوم / فصل چهارم : شمائل امام) و ج ۸ ص ۱۵۷ (بخش يازدهم / فصل سوم : سيما و حالت امام هنگام قيام) .

[۵]ر . ك : ج ۹ ص ۲۵۳ (بخش دوازدهم / فصل سوم / فراگير شدن حكومت اسلامى) .

[۶]ر . ك : ج ۹ ص ۳۳۷ (بخش دوازدهم / فصل چهارم / نقش بركات الهى در توسعه اجتماعى) .

[۷]ر. ك: ج ۲ ص ۷۵ (بخش يكم / فصل پنجم / اشارات هاى و بشارت هاى قرآن)

[۸]ر . ك : ج ۹ ص ۳۲۱ (بخش دوازدهم / فصل چهارم / گسترش امنيت). از امام حسن عليه السلام نيز نقل شده است: «تَصطَلِحُ فى مُلكِهِ السِّباعُ ، وتُخرِجُ الأَرض نَبتَها ، وتُنزِلُ السَّماءُ بَرَكَتَها ، وتَظهَرُ لَهُ الكُنوزُ ، يَملِكُ ما بَينَ الخافِقَينِ أربَعينَ عاماً ، فَطوبى  لِمَن أدرَكَ أيّامَهُ ، وسَمِعَ كَلامَهُ؛ در فرمان روايى او درندگان با هم در صلح و صفا به سر مى برند . و زمين گياهش را بيرون مى دهد و آسمان بركتش را فرو مى فرستد و گنج هاى نهان برايش پديدار مى شوند ، ميانه دو افق [شرق و غرب ] را چهل سال در اختيار دارد . خوشا به حال كسى كه روزگار او را دريابد و سخن او را بشنود» (ر . ك : ج ۹ ص ۱۹۹ ح ۱۷۵۶ «الإحتجاج»).

پيامبر اسلام(ص) در اين باره مى فرمايد: «يَلعَبُ الصَّبِيُّ بِالثُّعبانِ فَلا يَضُرُّهُ ، ويُراعِي الغَنَمَ الذِّئبُ فَلا يَضُرُّها ، ويُراعِي الأَسَدُ البَقَرَ فَلا يَضُرُّها ؛ كودك با مارهاى بزرگ بازى مى كند و زيانى نمى بيند و گرگ گله گوسفند را مى چراند و به او ضررى نمى زند و شير گاو را مى چراند و به آن آسيبى نمى رساند» . ر . ك : ج ۹ ص ۳۲۹ ح ۱۸۴۲ (مسند ابن حنبل).

[۹]ر . ك : ج ۹ ص ۳۸۵ (بخش دوازدهم / فصل ششم : سياست هاى قضاى) .

[۱۰]ر . ك : ج ۹ ص ۲۳۳ (بخش دوازدهم / فصل سوم : سياست هاى فرهنگى) .

[۱۱]ر . ك : ج ۹ ص ۲۳۳ (بخش دوازدهم / فصل سوم : سياست هاى فرهنگى) .

[۱۲]ر . ك : ج ۹ ص ۱۳۷ (بخش دوازدهم / فصل يكم : بنيادهاى سيره حكومتى امام مهدى عليه السلام ) .

[۱۳]ر . ك : ج ۹ ص ۷ (بخش يازدهم / فصل پنجم / فرود آمدن عيسى) . در روايات اسلامى نيز بارها بر بازگشت حضرت عيسى عليه السلام پس از زمان ظهور امام زمان عليه السلام در آخرالزمان تأكيد شده است. در روايتى از پيامبر اكرم نقل شده است: «كَيفَ أنتُم إذا نَزَلَ ابنُ مَريَمَ فيكُم ، وإمامُكُم مِنكُم ؟ چگونه هستيد هنگامى كه فرزند مريم ميانتان فرود مى آيد، در حالى كه امامتان از خودتان است؟» (ر . ك : ج ۹ ص ۷ ح ۱۶۷۲ «صحيح بخارى») . همچنين در صحيح مسلم در باره برگشتن حضرت عيسى از رسول خدا(ص) روايت شده است: «والذى نفسى بيده، ليوشكن أن ينزل فيكم ابن مريم حَكَماً مُقسِطاً، وإمام الناس يومئذٍ رجل صالح فإذا كبّر لصلاة الصبح وتهيأ للصلاة نزل عيسى بن مريم، فإذا رآه عرفه، فيرجع يمشى القهقرى ليتقدم عيسى بن مريم عليه السلام ، فيضع عيسى عليه السلام يده بين كتفيه، فيقول له: صلّ، فانما اقيمت الصلاة لك، فيصلى عيسى عليه السلام وراءه؛ سوگند به كسى كه جانم در اختيار اوست ، نزديك است كه عيسى بن مريم در ميان شما به عنوان داور عادل فرود بيايد ، و در آن روز امام مردم ، مرد شايسته اى است كه وقتى براى نماز صبح تكبير مى گويد و آماده نماز مى شود ، عيسى بن مريم فرود مى آيد ، و وقتى [امام ] او را ببيند مى شناسد و به عقب بر مى گردد تا عيسى بن مريم عليه السلام را جلو بيندازد ؛ امّا عيسى عليه السلام دستش را روى شانه ايشان مى گذارد و مى گويد : نماز[ت را] بخوان ؛ چرا كه نماز براى تو برپا شده است . پس عيسى عليه السلام هم پشت سر او به نماز مى ايستد (صحيح مسلم: ج ۱ ص ۹۳، و نيز ، ر . ك : همين دانش نامه : ج ۸ ص ۲۱۶ ح ۱۵۲۹ «ابن ماجه»).

[۱۴]ر . ك: ج ۷ ص ۲۲۷ (بخش نهم / فصل دوم) .

[۱۵]ر . ك : ج ۴ ص ۷ (بخش چهارم / فصل چهارم : مدعيان دروغين) .

[۱۶]ر . ك : ج ۸ ص ۸۵ (بخش يازدهم / فصل يكم) .

[۱۷]ر . ك : ج ۷ ص ۲۲۷ (بخش دهم / فصل دوم) . در روايتى از نبى مكرم اسلام(ص) به نقل از صحيح مسلم (ج ۸ ص ۱۷۶) آمده است: «لا يرى مثلها» أو «لم ير مثلها» . در روايت ديگرى از پيامبر(ص) نقل كرده اند: «فيقتلون شهراً لا يكلّ لهم سلاح ولا لكم، ويقذف الصبر عليكم و عليهم ... فاذا كان رأس الشهر قال ربّكم: اليوم أسلّ سيفى فانتقم من اعدائى، وانصر اوليائى، فيقتلون مقتلة ما رئى مثلها قط، متى ما تسير الخيل إلا على الخيل، وما يسير الرجل إلا على الرجل ... فبينما هم كذلك إذ سمعوا صوتا من السماء: أبشروا فقد أتاكم الغوث، فيقولون نزل عيسى ابن مريم؛ يك ماه مى جنگند ، نه اسلحه شما و نه اسلحه آنها از كار مى افتد و كند مى شود ، و بر دل آنها و شما شكيبايى مى افتد ... وقتى يك ماه به پايان رسيد، پروردگارتان مى گويد : امروز شمشيرم را مى كشم ، و از دشمنانم انتقام مى گيرم و دوستانم را يارى مى كنم . چنان كشتارى مى شود كه شبيه آن ديده نشده است . هيچ اسبى از جا نمى جنبد مگر از روى [جنازه ] اسبى ديگر ، و انسانى حركت نمى كند مگر از روى [جنازه ] ديگرى ... در همين اوضاع ندايى از آسمان مى شنوند : مژده! برايتان كمك آمد . و مى گويند : عيسى بن مريم از آسمان فرود آمد» . (تاريخ دمشق: ج ۴۷ ص ۵۰۶ ، كنز العمّال: ج ۱۴ ص ۵۷۹ ح ۳۹۶۵۲ و فيه «الطير» بدل «الصبر») .