نگهداری مو

پرسش :

سلامت و نگهداری مو شامل چه مواردی است؟



پاسخ :

در احادیث برای سلامتی و نگهداری مو، راه کارهایی وارد شده است:

۱. بهداشت مو: شامل چهار مورد:

یک. رسیدگی به موها: موی خوب، از پوشش های خدایی است؛ آن را گرامی بدارید.[۱]گرامی داشتن آن به این است که هر روز، روغن بزنید و شانه کنید.[۲]

دو. شستن سر با سِدر: پیامبر خدا(ص) سر و ریش خود را با سِدر شستشو می داد.[۳]شستن سر با سدر، روزی آور است.[۴]

سه. خضاب کردن با حنا و وَسمه (کَتَم): پیامبر خدا(ص)، حسین بن علی(ع) و محمّد باقر(ع)، به حنا و وَسمِه،[۵]خضاب می کردند.[۶]

چهار. شانه کردن مو: فراوان شانه زدن موها، وبا را از میان می برد، روزی می آورد، بر قدرت انسان برای نزدیکی می افزاید،[۷]و از بلغم می کاهد.[۸]

۲. کوتاه کردن موی سر: از سنّت های پیامبران... کوتاه کردن مو است.[۹]یاران محمّد(ص) موهای خود را کوتاه می کردند.[۱۰]موی سر چون بلند شود، بینایی ضعیف می گردد و نور دیده از میان می رود؛ امّا کوتاه کردن موها، دیده را روشن می کند و نور آن را افزایش می دهد.[۱۱]

۳. تراشیدن موها و موزدایی: زن و مرد! موهای روی شکم را بتراشید.[۱۲]موهای پس گردن را بتراشید.[۱۳]تراشیدن موی اطراف شرمگاه و زدودن موهای زیر بغل از سنّت است.[۱۴]برای مؤمن، این را دوست دارم که در هر پانزده روز یک بار، موزدایی کند.[۱۵]

۴. گرفتن سبیل: مبادا کسی از شما سبیل خود را بلند کند؛ زیرا شیطان، آن را مخفیگاه می گیرد و در آن پنهان می شود.[۱۶]

۵. به کار گرفتن نوره برای زدودن موهای بدن: نوره، یک پاک کننده است.[۱۷]پیامبر خدا(ص) در هر جمعه، موی زَهار (اطراف شرمگاه) و زیر سُرین (نشیمنگاه) را نوره می کشید.[۱۸]زدودن موها با تیغ در هر هفت روز، و با نوره در هر پانزده روز، پسندیده است.[۱۹]


[۱]کتاب من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۱۲۹، ح ۳۲۷؛ دعائم الاسلام، ج ۱، ص ۱۲۵؛ بحار الأنوار، ج ۷۶، ص ۸۳، ح ۱ (از پیامبر خدا(ص)).

[۲]تاریخ اصبهان، ج ۱، ص ۲۶۲، ح ۴۳۰؛ کنز العمّال، ج ۶، ص ۶۶۰، ح ۱۷۲۶۷ (از پیامبر خدا(ص)).

[۳]مکارم الأخلاق، ج ۱، ص ۸۰، ح ۱۲۵؛ بحار الأنوار، ج ۷۶، ص ۷۶، ح ۲۱.

[۴]الکافی، ج ۶، ص ۵۰۴، ح ۶؛ کتاب من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۱۲۵، ح ۲۹۵؛ بحار الأنوار، ج ۷۶، ح ۸۷، ح ۸ (از امام کاظم(ع)).

[۵]وسمه یا کَتَم: گیاهی است که آن را با حنا می آمیزند و موها را بدان، خضاف می کنند و رنگش به جای می مانَد.

[۶]الکافی، ج ۶، ص ۴۸۱، ح ۷ و ۹؛ مکارم الأخلاق، ج ۱، ص ۱۸۶، ح ۵۴۴؛ بحار الأنوار، ج ۴۶، ص ۲۹۸، ح ۳۲ و ج ۷۶، ص ۱۰۱، ح ۹ (از امام صادق(ع)).

[۷]الکافی، ج ۶، ص ۴۸۹، ح ۶؛ ثواب الأعمال، ص ۴۰، ح ۱؛ بحار الأنوار، ج ۷۶، ص ۱۱۸، ح ۷ (از پیامبر خدا(ص)).

[۸]الکافی، ج ۶، ص ۴۸۹، ح ۹؛ بحار الأنوار، ج ۷۶، ص ۱۱۸، ح ۱۰ (از امام صادق(ع)).

[۹]تهذیب الأحکام، ج ۷، ص ۴۰۳، ح ۱۶۱۱؛ کتاب من لایحضره الفقیه، ج ۳، ص ۳۸۲، ح ۴۳۴۱؛ بحار الأنوار، ج ۷۶، ص ۱۴۱، ح ۷۶ (از امام رضا(ع)).

[۱۰]مکارم الأخلاق، ج ۱، ص ۱۳۹، ح ۳۵۰؛ الکافی، ج ۶، ص ۴۸۵، ح ۶؛ بحار الأنوار، ج ۷۶، ص ۹۱، ح ۱۴ (از امام صادق(ع)).

[۱۱]مستطرفات السرائر، ص ۵۷، ح ۱۷؛ بحار الأنوار، ج ۷۶، ص ۸۵، ح ۱۰ (از امام کاظم(ع)).

[۱۲]کتاب من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۱۲۰، ح ۲۶۱؛ مکارم الأخلاق، ج ۱، ص ۱۳۹، ح ۳۵؛ بحار الأنوار، ج ۷۶، ص ۹۱، ح۱۴ (از پیامبر خدا(ص)).

[۱۳]الجعفریات، ص ۱۵۶؛ دعائم الاسلام، ج ۱، ص ۱۲۴ (از پیامبر خدا(ص)). نیز، ر.ک: الکافی، ج ۶، ص ۴۸۵، ح ۸.

[۱۴]الخصال، ص ۲۷۱، ح ۱۱؛ مسند زید، ص ۴۲۴؛ بحار الأنوار، ج ۷۶، ص ۶۷، ح ۱ (از امام کاظم(ع)).

[۱۵]الکافی، ج ۶، ص ۵۰۶، ح ۸؛ کتاب من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۱۱۹، ح ۲۵۸؛ بحار الأنوار، ج ۷۶، ص ۸۹، ح ۵ (از امام علی(ع)).

[۱۶]الکافی، ج ۶، ص ۴۸۸، ح ۱۱؛ کتاب من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۱۲۷، ح ۳۰۷؛ بحار الأنوار، ج ۷۶، ص ۱۱۲، ح ۱۴ (از پیامبر خدا(ص)).

[۱۷]الکافی، ج ۶، ص ۵۰۵، ح ۱؛ تهذیب الأحکام، ج ۱، ص ۳۷۴، ح ۱۱۵۶؛ بحار الأنوار، ج ۷۶، ص ۹۳، ح ۱۴ (از امام علی(ع)).

[۱۸]الکافی، ج ۶، ص ۵۰۷، ح ۱۴ (از امام صادق(ع)).

[۱۹]مکارم الأخلاق، ج ۱، ص ۱۳۸، ح ۳۴۶؛ بحار الأنوار، ج ۷۶، ص ۸۳، ح ۱ (از امام صادق(ع)).



بخش پاسخ گویی پایگاه حدیث نت