حکمت های مو

در روایات به چهار حکمت از حکمت های نهفته در وجود مو اشاره شده است:

۱. دفع مواد زاید: بدان که دردها و بیماری های بدن، همراه با درآمدن موها از بستر خود و درآمدن ناخن ها از انگشتان، از بدن بیرون می روند. از همین رو انسان به نوره کشیدن، سرتراشیدن و کوتاه کردن ناخن ها... فرمان یافته است.[۱]

۲. حفظ گرمای بدن: مو بر بالای سر قرار داده شده است تا با بُن خود، روغن ها را به مغز برساند و با سر خود (سرِ موها)، بخار را از مغز خارج کند و گرما و سرمایی را که بدان می رسد، دفع کند.[۲]

۳. مهار کردن شهوت جنسی: موی هیچ مردی زیاد نمی شود مگر آن که شهوتش کاهش می یابد.[۳]

۴. پیشگیری از جذام: روییدن مو در بینی، مایه ایمنی از جذام است.[۴]