صفات قرآن در قرآن

پرسش :

قرآن چه صفاتی را برای خود بر شمرده است؟



پاسخ :

قرآن و روایات اسلامی، بیش از پنجاه وصف را به دلیل غنا و جامعیت این کتاب برای آن عنوان می کنند، که هر یک گوشه ای از کمال و جمال بی شمار و بی پایان آن را نشان می دهد. در این جا به برخی از این اوصاف و بعضی از آیات شاهد وصف، اشاره می شود:

مجید (شکوهمند): سورۀ ق، آیۀ ۱ و سورۀ بروج، آیۀ ۲۱؛

کریم (گرامی): سورۀ واقعه، آیۀ ۷۷؛

کلامُ الله (سخن خدا): سورۀ توبه، آیۀ ۶؛

کلماتُه (سخنان خدا): سورۀ اعراف، آیۀ ۱۵۸؛

تَفصیلُ الکتاب (بیانگر کتاب): سورۀ یوسف، آیۀ ۱۱۱؛

تَفصیلُ کُلِّ شَیء (بیانگر هر چیز): سورۀ یونس، آیۀ ۳۷؛

حَبلُ الله (ریسمان خدا): سورۀ آل عمران، آیۀ ۱۰۳؛

العُروةُ الوُثقیٰ (محکم ترین دستاویز): سورۀ بقره، آیۀ ۲۵۶؛

الصِّدق (راستی) و العدل: سورۀ انعام، آیۀ ۱۱۵؛

القول (گفتار): سورۀ قصص، آیۀ ۵۱؛

قَولٌ فَصل (حرف آخر): سورۀ طارق، آیۀ ۱۳؛

القَصَصُ الحَقّ (داستان های درست): سورۀ آل عمران، آیۀ ۶۲؛

اَحسَنُ القَصَص (نیکوترین داستان): سورۀ یوسف، آیۀ ۳؛

الحَدیث (سخن): سورۀ واقعه، آیۀ ۸۱؛

اَحسنُ الحَدیث (خوش ترین سخن): سورۀ زمر، آیۀ ۲۳؛

اَصدَقُ الحَدیث (راست ترین سخن): سورۀ نساء، آیۀ ۸۷؛

تَنزیل (فرو فرستاده): سورۀ سجده، آیۀ ۲؛

تِبیانٌ لِکُلِّ شَیء (روشنگر هر چیز): سورۀ نحل، آیۀ ۸۹؛

بیانٌ لِلنّاس (روشنی برای مردم): سورۀ آل عمران، آیۀ ۱۳۸؛

بَیِّنَة (دلیل روشن): سورۀ انعام، آیۀ ۱۵۷؛

مُبین (روشنگر): سورۀ یس، آیۀ ۶۹؛

آیات (نشانه ها): سورۀ طلاق، آیۀ ۱۱؛

بَلاغ (پیغام): سورۀ ابراهیم، آیۀ ۵۲؛

بُرهان (استدلال): سورۀ نساء، آیۀ ۱۷۴؛

نور: سورۀ اعراف، آیۀ ۱۵۷؛

نورٌ مُبین (روشنگر): سورۀ مائده، آیۀ ۱۵؛

هُدی (ره نمون): سورۀ بقره، آیۀ ۲؛

بشریٰ (مژدگانی): سورۀ احقاف، آیۀ ۱۲؛

بَشیر (مژده دهنده): سورۀ فصّلت، آیۀ ۳ و ۴؛

نَذیر (هشدار دهنده): سورۀ فرقان، آیۀ ۱؛

بَصائر (بینایی ها): سورۀ انعام، آیۀ ۱۰۴؛

تَبصِرَة (بینش افزا): سورۀ ق، آیۀ ۸؛

الحِکمَة (حکمت): سورۀ بقره، آیۀ ۲۳۱؛

الحَکیم (فرزانه): سورۀ یس، آیۀ ۲؛

حُکم (فرمان) سورۀ رعد، آیۀ ۳۷ (آیۀ حکمت)؛

الحقّ (حقیقت): سورۀ رعد، آیۀ ۱؛

عِلم (دانش): سورۀ اعراف، آیۀ ۵۲؛

عظیم (بزرگ): سورۀ حِجر، آیۀ ۸۷؛

عزیز (آسیب ناپذیر): سورۀ فُصّلت، آیۀ ۴۱؛

عَلیّ (والا): سورۀ زخرف، آیۀ ۴؛

عربیّ: سورۀ یوسف، آیۀ ۲؛

قَیِّم (راست): سورۀ کهف، آیۀ ۲؛

قَیِّمَة (استوار): سورۀ بیّنه، آیۀ ۳؛

نَبَأ (خبر): سورۀ ص، آیۀ ۶۷؛

وَحی (پیغام غیبی): سورۀ نجم، آیۀ ۴؛

مُتَشابِه (همگون): سورۀ زُمَر، آیۀ ۲۳؛

مَثانی (دوگانی، جفت جفت): سورۀ حِجر، آیۀ ۸۷؛

مُهَیمِن (گواه راست): سورۀ مائده، آیۀ ۴۸؛

مُصَدِّق (تصدیق کننده): سورۀ بقره، آیۀ ۴۱؛

تَصدیق (گواه صدق): سورۀ یونس، آیۀ ۳۷؛

مَوعِظَة (اندرز): سورۀ آل عمران، آیۀ ۱۳۸؛

رَحمة (رحمت): سورۀ لقمان، آیۀ ۳؛

روح: سورۀ شورا، آیۀ ۵۲؛

مُبارک (خجسته): سورۀ انعام، آیۀ ۱۵۵؛

شِفاء (درمان): سورۀ اِسراء، آیۀ ۸۲؛

تذکِرَة (یاد کردن): سورۀ حاقّه، آیۀ ۴۸.

البتّه در احادیث پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)، غیر از پنجاه صفتی که در خود قرآن ذکر گردیده، صفات دیگری همچون: الصِّراطُ المُستقیم (راه راست)، عَهدُ الله (سفارش خدا)، مَأدُبَةُ الله (سفرۀ مهمانی خدا)، کتابٌ ناطِق (کتاب گویا)، صامتٌ ناطق (خاموش گویا)، دَلیل (راه نما)، ناصِح (خیرخواه)، خَزائن (گنجینه ها)، غِنیً (ثروت)، سِراج (چراغ)، یَنابیعُ العلم (چشمه های دانش) و ریاضُ العَدل (بوستان های عدل) نیز بیان شده اند.



بخش پاسخ گویی پایگاه حدیث نت