12 شوال

۱۲ شوال
رحلت شيخ بهايي ( ۱۰۳۰ ق )
شرح مناسبت:

شیخ بهائی در صبحگاه ۱۷ ذیحجّه سال ۹۵۳ (ه‍ . ق) در روستای جبع (منطقة جبل عامل) در لبنان دیده به جهان گشود.

وقتی پدرش به دنبال شهادت استادش شهید ثانی تصمیم گرفت به ایران مهاجرت کند شیخ بهایی نیز که تنها سیزده سال داشت از زادگاهش جبع بیرون آمد. در ایران حکومت نوپای صفوی از علمای شیعه به خوبی استقبال می کرد لذا دانشمندان رو به سوی ایران نهادند که از جمله آنها پدر بزرگوار شیخ بهایی بود. در آن زمان شاه طهماسب قزوین را پایتخت قرار داده بود شیخ بهایی به همراه پدر به قزوین می آید سپس به اصفهان می رود.

پدر در اصفهان به تدريس علوم اسلامي مشغول شد. وي در اواخر عمر به بحرين رفت و در آن جا به تبليغ تشيع پرداخت و سرانجام در ۸ ربيع الاوّل ۹۸۴ه‍ .ق در آنجا رحلت کرد و در روستاي محلي به خاک سپرده شد.

شیخ بهایی سال های طولانی به تدریس و تألیف پرداخت که در این راستا آثار بسیار گران سنگ علمی تألیف کرد و شاگردان برجسته زیادی تربیت کرد.

شیخ بهایی در دوازدهم شوّال ۱۰۳۰ه‍ .ق رحلت کرد و بیش از پنجاه هزار نفر از مردم اصفهان در تشییع جنازه وی شرکت کردند. ملا محمدتقی مجلسی بر وی نماز خواند و طبق وصیتش وی را مشهد در خانه ای که نزدیک حرم حضرت رضاعلیه‌السلام داشته است به خاک می سپارند.
منبع: مركز پژوهشهای صدا و سیما
آیات و روایات متناسب :
رحلت شيخ بهايي ( ۱۰۳۰ ق )
رسول اللّه صلی الله علیه و آله:
العُلَماءُ امَناءُ امَّتی؛
دانشمندان امناى امّت من هستند.
الفردوس: ج۳، ص۷۶، ح۴۲۱۱
رسول اللّه صلی الله علیه و آله:
العِلمُ وَدیعَةُ اللّهِ فی أرضِهِ، والعُلَماءُ امَناؤُهُ عَلَیهِ، فَمَن عَمِلَ بِعِلمِهِ أدّى أمانَتَهُ، ومَن لَم یعمَل كُتِبَ فی دیوانِ اللّهِ تَعالى أنَّهُ مِنَ الخائِنینَ؛
دانش ودیعه خدا در زمین اوست و دانشمندان امناى او بر آن هستند، پس هركس دانش خود را به كار بندد، امانتش را ادا كرده است و هركس به كار نبندد، در دیوان خداوند متعال جزو خیانت كاران نوشته مى شود.
الدرّة الباهرة، ص۱۷
رسول اللّه صلی الله علیه و آله:
العالِمُ وَكیلُ اللّهِ تَعالى، یعطیهِ بِكُلِّ حَدیثٍ نورًا یومَ القِیامَةِ، وكَتَبَ اللّهُ لَهُ بِكُلِّ حَدیثٍ عِبادَةَ ألفِ سَنَةٍ؛
دانشمند وكیل خداى متعال است. خداوند در برابر هر حدیث، روز رستاخیز نورى به او عطا مى كند و خداوند براى هر حدیث، عبادت هزار سال را برایش مى نویسد.
تنبيه الغافلين: ص۲۸۶، ح۳۹۰
رسول اللّه صلی الله علیه و آله:
إنَّ العُلَماءَ وَرَثَةُ الأَنبِیاءِ؛
دانشمندان وارثان پیامبران اند.
الكافي: ج۱، ص۳۲، ح۲
رسول اللّه صلی الله علیه و آله:
إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ وُزِنَ مِدادُ العُلَماءِ بِدِماءِ الشُّهَداءِ، فَيَرجَحُ مِدادُ العُلَماءِ عَلى دِماءِ الشُّهَداءِ؛
چون روز قيامت شود، مرّكب دانشمندان با خون شهيدان سنجيده مى شود، پس مركّب دانشمندان بر خون شهيدان برترى مى يابد.
الأمالي للطوسي : ص۵۲۱، ح۱۱۴۹
امام على علیه السلام:
إنَّ أولَى النّاسِ بِالأَنبِياءِ عليهم السلام أعلَمُهُم بِما جاؤوا بِهِ؛
نزديكترين مردم به پيامبران، داناترين آنان است به آنچه آورده اند.
نهج البلاغه،حكمت ۹۶