14 آبان

۱۴ آبان
روز فرهنگ عمومی
شرح مناسبت:

فرهنگ عمومی حوزه ای از نظام فرهنگی جامعه است که پشتوانه آن اجبار قانونی و رسمی نیست، بلکه تداوم آن در گرو اجبار اجتماعی اعمال شده از سوی آحاد جامعه و تشکل ها و سازمان های غیردولتی است. حوزه فرهنگ عمومی عمدتاً بر پذیرش و اقناع استوار است و عدم پایبندی به آن مجازات، به معنای حقوقی کلمه را در پی ندارد. در واقع فرهنگ عمومی مؤلفه هایی از فرهنگ است که تأثیرات آن عام و فراگیر می باشد و عامه مردم در کیفیت آن نقش دارند و از شیوه رفتارهای عمومی مردم یا عرف و عادات و رسوم و زبان ساخته می شود و عموم جنبه ها و عرصه ها و زندگی مردم را تحت تأثیر قرار می دهد.بنابراین فرهنگ عمومی عبارت است از مجموعه منسجم و نظام یافته ای از اهداف، ارزشها، عقاید، باورها، رسوم و هنجارهای مردم متعلق به یک جامعه بزرگ قوم یا ملت است که شامل تمامی فعالیت های مبتنی بر اندیشه و عادت است که در جهت برآوردن نیازهای بشری در زمینه های مختلف، رفتارهای عمومی مردم را شکل می دهد.کشور ایران که یک کشور اسلامی است فرهنگ عمومی در آن مبتنی بر اصول و معارف اسلامی است. بنابراین اصلی ترین مسئله فرهنگ در ایران، کمال جویی و اندیشه های دینی که وجه ارزشی دارند، بر رفتارها و مناسبات اجتماعی حاکم هستند.روز ۱۴ آبان به همین مناسبت روز فرهنگ عمومی نامگذاری شده است.

منبع: مركز پژوهشهای صدا و سیما
آیات و روایات:
روز فرهنگ عمومی
قرآن کریم:
وَ لْتَكُنْ مِنْكُمْ امَّةٌ يَدْعُونَ إلَى الْخَيْرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ.
بايد از ميان شما گروهى باشند كه به خير دعوت كنند و به خوبى فرمان دهند و از بدى باز دارند. اينان رستگارانند.
آل عمران: ۱۰۴
قرآن کریم:
يا بُنَيَّ أقِمِ الصَّلاةَ وَ أْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَ انْهَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ اصْبِرْ عَلَى ما أَصابَكَ إنَّ ذلِكَ مِنْ عَزْمِ الْامُورِ.
اى پسرك من! نماز بگزار و به خوبى فرمان ده و از بدى باز دار و بر هر چه به تو رسد صبر كن؛ زيرا اين از كارهايى است كه نبايد سهلش گرفت.
لقمان: ۱۷
امام على عليه السلام:
الأمرُ بِالمَعروفِ أفضَلُ أعمالِ الخَلقِ.
امر به معروف برترين كارهاى آفريدگان است.
غرر الحكم: ۱۹۷۷
امام على عليه السلام:
قِوامُ الشَّريعَةِ الأمرُ بِالمَعروفِ، و النَّهيُ عَنِ المُنكَرِ، و إقامَةُ الحُدودِ.
قوام شريعت به امر به معروف و نهى از منكر و بر پاداشتن حدود [الهى‏] است.
غرر الحكم: ۶۸۱۷
امام على عليه السلام‏ در سفارش به محمّد بن حنفيّه فرمود:
وَ أمُرْ بِالمَعروفِ تَكُنْ مِن أهلِهِ؛ فإنَّ استِتمامَ الامورِ عِندَ اللّهِ تَبارَكَ و تَعالى الأمرُ بِالمَعروفِ و النَّهيُ عَنِ المُنكَرِ. «۲»
به خوبى فرمان ده تا اهل آن باشى؛ زيرا تماميّت و كمال كارها نزد خداوند تبارك و تعالى امر به معروف و نهى از منكر است.
كتاب من لا يحضره الفقيه: ۴/ ۳۸۷/ ۵۸۳۴
امام باقر يا امام صادق عليهما السلام:
وَيلٌ لِمَن لا يَدينُ اللّهَ بِالأمرِ بِالمَعروفِ و النَّهيِ عَنِ المُنكَرِ.
واى بر كسى كه با امر به معروف و نهى از منكر، خدا را ديندارى نكند.
الزهد للحسين بن سعيد: ۱۹/ ۴۱