سقط جنین و استدلال آینده‌ای شبیه آینده ما

نشریه : فصل نامه اخلاق پژوهی

نویسنده : پديدآورنده : علیرضا آل بویه

سال 1396 / شماره پیاپی / صفحه 57-86

چکیده :

یکی از استدلال‌هایی که بر نادرستی سقط جنین به لحاظ اخلاقی از لحظه لقاح اقامه شده، استدلالی است که به «استدلال آینده‌ای شبیه آیندۀ ما» معروف است و مدافعان و مخالفان بسیاری دارد. دان مارکوس - که این استدلال بیشتر با نام او قرین است و با نام او شناخته می‌‌شود - با مسلّم انگاشتن و نادرست بودن قتل انسان‌ها و ضمن توجیه و تبیین این نادرستی، می‌‌کوشد تا با بیان و برجسته کردن شباهت جوهری جنین با انسان‌ها، نادرستی قتل را به سقط جنین نیز سرایت دهد. بر این اساس و در نگاه او، همان‌‌گونه که قتل انسان‌ها به‌لحاظ اخلاقی نادرست است، سقط جنین و کشتن آن نیز به همان دلیل نادرست خواهد بود. در این مقاله ضمن بررسی و نقد این استدلال، اشکالات دیوید بونین به آن نیز بررسی و نقد خواهد شد و در پایان تقریری تازه از این استدلال - بر مبنای انگاره‌های پذیرفته‌شده در فلسفۀ اسلامی - ارائه می‌شود.

کلیدواژه‌های مقاله :اخلاق‌کاربردی؛ سقط جنین؛ استدلال آینده‌‌ای شبیه آیندۀ ما؛ انسان بالقوه؛ دان مارکوس؛ دیوید بونین