22 ذی الحجه

۲۲ ذی الحجه
شهادت میثم تمار، از یاران امام علی امیر المؤمنین (ع) در کوفه (۶۰ ق)
شرح مناسبت:

ابوسالم، ميثم بن يحيى تَمّار اسدى، از ياران بزرگوار امير مؤمنان، امام حسن و امام حسين عليهم السلام است. امام على عليه السلام او را از زنى که وى را به غلامى داشت، خريد و آزاد کرد. او در محضر باب علم پيامبر صلى الله عليه و آله به جايگاه والايى از علم، دست يافت تا آن جا که او را عالِم به «مرگ ها و حوادث» دانسته اند.
على عليه السلام او را از چگونگى شهادت و رنج کشيدنش در راه خدا، آگاه ساخته بود و او اين حقيقت را شکوهمند و تنبّه آفرين، در پيش روى قاتل جلّاد و ستم پيشه اش بازگفت و با صلابت تمام بر حتميت آن پيشگويى معجزه آسا تأکيد کرد.
استوارى او در راه حق و استقامتش در دفاع از ولايت، و زبان گويايش در اعلان حقايق، بارها و بارها در بيان امامان عليهم السلام و بيان و قلم عالمان، تبيين و گزارش شده است.
عبيد اللّه بن زياد، چند روز قبل از شهادت امام حسين عليه السلام او را به شهادت رساند.

آیات و روایات:
شهادت میثم تمار، از یاران امام علی امیر المؤمنین (ع) در کوفه (۶۰ ق)
قرآن کریم:
وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللّهِ أمْواتا بَلْ أحْياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرْزَقُونَ.
و کسانى را که در راه خدا کشته شده اند البته مرده مپندار، بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزى مى خورند.
آل عمران: ۱۶۹
قرآن کریم:
وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللّهِ أمواتٌ بَلْ أحْياءٌ وَ لکنْ لا تَشْعُرُونَ.
و به کسانى که در راه خدا کشته مى شوند مرده مگوييد، بلکه آنها زنده اند اما شما درک نمى کنيد.
البقرة: ۱۵۴
احمد بن حسن ميثمى:
کانَ ميثَمٌ التَّمّارُ مَولى عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ عليه السلام عَبدا لِامرَأةٍ مِن بَني أسَدٍ، فَاشتَراهُ عَلِيٌّ عليه السلام مِنها وأَعتَقَهُ وقالَ لَهُ: مَا اسمُک؟ قالَ: سالِمٌ. فَقالَ: إنَّ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله أخبَرَني أنَّ اسمَک الَّذي سَمّاک بِهِ أبوک فِي العَجَمِ ميثَمٌ . فَقالَ: صَدَقَ اللّهُ ورَسولُهُ وصَدَقتَ يا أمير المُؤمِنينَ! فَهُوَ وَاللّهِ اسمي. قالَ: فَارجِع إلَى اسمِک ودَع سالِما، ونَحنُ نُکنّيک بِهِ. فَکنّاهُ أبا سالِمٍ.
ميثم تمّار، آزاد شده على بن ابى طالب عليه السلام، برده زنى از بنى اسد بود. على عليه السلام وى را از او خريد و آزاد ساخت و به وى فرمود: «نامت چيست؟». گفت: سالم. فرمود: «پيامبر خدا به من خبر داده است که نامى که پدرت در زبان عجمى بر تو گذاشته، ميثم است». گفت: خداوند و فرستاده او راست گفته اند و تو اى امير مؤمنان راست گفتى. به خدا سوگند، اسم من همان است. [على عليه السلام ] فرمود: «به نام اصلى خود برگرد و نام" سالم" را رها کن. ما "سالم" را در کنيه تو قرار مى دهيم» و وى را کنيه «ابو سالم» داد.
شرح نهج البلاغة: ج ۲ ص ۲۹۱
پیامبر خدا صلی الله علیه وآله:
یشفَعُ یومَ القِیامَةِ ثَلاثَةٌ: الأَنبِیاءُ ثُمَّ العُلَماءُ ثُمَّ الشُّهَداءُ.
روز قیامت سه تن شفاعت می کنند: پیامبران، سپس دانشمندان و پس از آن شهیدان.
سنن ابن ماجة: ۲/ ۱۴۴۳/ ۴۳۱۳
پیامبر خدا صلی الله علیه وآله:
ما مِن قَطرَةٍ أحَبُّ إلَی اللّهِ مِن قَطرَتَينِ: قَطرَةِ دَمٍ في سَبيلِ اللّهِ، وَقَطرَةِ دَمعٍ في سَوادِ اللَّيلِ مِن خَشيَةِ اللّهِ.
هيچ قطره ای نزد خداوند، محبوب تر از دو قطره نيست: قطره خون [ريخته شده ] در راه خدا و قطره اشک [ريخته شده ] در سياهی شب از ترس خدا.
الأمالي للمفيد: ۱۱/ ۸.