انفجار دفتر نخست وزیری توسط منافقین و شهادت رجایی و باهنر(۱۳۶۰ش)
            
              قرآن کریم:
              وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللّهِ أمْواتا بَلْ أحْياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرْزَقُونَ.
              و کسانى را که در راه خدا کشته شده اند البته مرده مپندار، بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزى مى خورند.
              آل عمران: ۱۶۹
             
            
              قرآن کریم:
              وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللّهِ أمواتٌ بَلْ أحْياءٌ وَ لکنْ لا تَشْعُرُونَ.
              و به کسانى که در راه خدا کشته مى شوند مرده مگوييد، بلکه آنها زنده اند اما شما درک نمى کنيد.
              البقرة: ۱۵۴
             
            
              پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:
              فَوقَ كُلِّ ذِي بِرٍّ بِرٌّ حتّى يُقتَلَ الرجُلُ في سبيلِ اللّهِ، فإذا قُتِلَ في سبيلِ اللّهِ فليسَ فَوقَهُ بِرٌّ.
              بالاى هر نيكوكارى، نيكوكار [ديگرى ] است تا آن گاه كه مرد در راه خدا كشته شود. پس، چون در راه خدا كشته شد، بالاتر از آن نيكى (ارزشى) وجود ندارد.
              الكافي: ۲/ ۳۴۸/ ۴
             
            
              پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:
              أشرَفُ المَوتِ قَتلُ الشهادَةِ.
              شرافتمندانه ترين مرگ، شهادت است.
              الدعوات: ص ۲۴۲ ح ۶۸۰
             
            
              پیامبر خدا صلی الله علیه وآله:
              یشفَعُ یومَ القِیامَةِ ثَلاثَةٌ: الأَنبِیاءُ ثُمَّ العُلَماءُ ثُمَّ الشُّهَداءُ.
              روز قیامت سه تن شفاعت می کنند: پیامبران، سپس دانشمندان و پس از آن شهیدان.
              سنن ابن ماجة: ۲/ ۱۴۴۳/ ۴۳۱۳
             
            
              پیامبر خدا صلی الله علیه وآله:
              ما مِن قَطرَةٍ أحَبُّ إلَی اللّهِ مِن قَطرَتَينِ: قَطرَةِ دَمٍ في سَبيلِ اللّهِ، وَقَطرَةِ دَمعٍ في سَوادِ اللَّيلِ مِن خَشيَةِ اللّهِ.
              هيچ قطره ای نزد خداوند، محبوب تر از دو قطره نيست: قطره خون [ريخته شده ] در راه خدا و قطره اشک [ريخته شده ] در سياهی شب از ترس خدا.
              الأمالي للمفيد: ۱۱/ ۸
             
            
              پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:
              ما مِن أحَدٍ يَدخُلُ الجَنَّةَ يُحِبُّ أن يَرجِعَ إلَى الدنيا، و أنّ لَهُ ما عَلَى الأرضِ مِن شَي ءٍ، غيرَ الشهيدِ؛ فإنّهُ يَتَمَنّى أن يَرجِعَ فَيُقتَلَ عَشرَ مَرّاتٍ، لِما يَرى مِنَ الكَرامَةِ.
              هيچ كس نيست كه به بهشت رود و [در عين حال ] دوست داشته باشد به دنيا برگردد و از آنچه بر روى زمين است برخوردار شود، مگر شهيد، كه بر اثر مشاهده كرامت (شهادت)، آرزو مى كند برگردد و ده بار كشته شود.
              صحيح مسلم: ۳/ ۱۴۹۸/ ۱۰۹