عدالت محاسبه گر در نهج البلاغه

نشریه : پژوهشنامه نهج البلاغه

نویسنده : پديدآورنده : کیومرث کلانتری
پديدآورنده : فاطمه نوری

سال 1396 / شماره پیاپی / صفحه 77-97

چکیده :

امروزه سیاست جنایی محاسبه‌گر، شیوه‌ای‌ نوین در کاهش و کنترل بزهکاری به‌شمار می‌آید. الگویی که در آن خطر ارتکاب جرم بر اساس‌ ابزار پیشگیری وضعی، مورد ارزیابی و سنجش قرار گرفته و سپس مدیریت می‌شود. بررسی فرامین و توصیه‌های مندرج در نهج‌البلاغه نشان می‌دهد که حدود چهارده قرن قبل، این مفهوم نوین علوم به‌عنوان سیاست جنایی خطرمدار با هدف کاهش و کنترل بزهکاری؛ به‌صورت همه جانبه مورد توجه امیرالمؤمنین علی‌(ع) قرار ‌داشته است. در این مقاله با استفاده از روش اسنادی و تحلیل محتوا، معیارهای سنجش خطر جرم و چگونگی مدیریت آن از دیدگاه امیرالمؤمنین ‌علی(ع) بررسی شده‌ است. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که با پیروی از رهنمودهای آن حضرت در خطابه‌ها، نامه‌ها و کلمات قصار نهج‌البلاغه، می‌توان از طریق شناسایی موقعیت‌های دارای خطر بزهکاری، مصون‌سازی آماج‌های جرم و مناطق پرخطر، تقویت، نظارت، رؤیت‌پذیری و بالا‌بردن هزینۀ ارتکاب جرم به‌واسطۀ افزایش احتمال شناسایی و دستگیری مرتکب به پیشگیری وضعی کمک و خطر ارتکاب جرم را مدیریت نمود.

کلیدواژه‌های مقاله :نهج‌البلاغه؛ عدالت محاسبه‌گر؛ پیشگیری ‌از جرم؛ پیشگیری وضعی از جرم؛ مدیریت‌ خطر‌ جرم