آرمان هاى بلند اولياى خدا
سال
بیست و سوم / شماره پیاپی
197 /
صفحه
5-12
چکیده :
در مناجات عارفين، امام سجاد عليه السلام به بحث معرفت و محبت الهى مى پردازند. هرچه محبت الهى انسان نسبت به خدا بيشتر باشد، معرفت او افزايش مى يابد. اما توجه به دنيا، از همت، محبت و معرفت الهى انسان مى كاهد؛ زيرا ظلمت و حجاب هاى دنيا مانع مى شود از اينكه انسان حقايق عالم را درك كند. امام عليه السلام از خداى متعال درخواست مى كنند كه ايشان را در زمره كسانى قرار دهد كه ظلمت، ريب و شبهه از دل و عقايدشان برداشته شود.
شرح صدر نوعى انبساط و گشادگى دل است كه موجب مى شود انسان نشاط فراوان و آمادگى براى كار، تفكر، عبادت و محبت را به دست آورده و اين امر خود موجبات تقرب انسان به خداى متعال مى شود. در پرتوى تقرب الهى، انسان مى تواند خداگونه شود و معرفت و محبت الهى كسب نمايد.
کلیدواژه‌های مقاله :شرح صدر، محبت، معرفت الهى، رضوان، تجليات الهى
