جایگاه امام حسین علیه السلام در تفاسیر شیعی

نشریه : پژوهشنامه معارف حسینی

نویسنده : پديدآورنده : محمد اسماعیل عبداللهی
پديدآورنده : محمد کرمی نیا

سال دوم / شماره پیاپی 8 / صفحه 55-74

چکیده :

قرآن کریم، تنها راه سعادت و رستگاری انسان است و جز در پرتو شعاع نورانی آیه های قرآن، راه گریزی از بند جهل و گمراهی نیست. همان گونه که بی نور وحی، عالم را گمراهی و ظلمت فرا می گیرد، آیات فراوانی در قرآن درباره امام حسین(ع) وجود دارد. برخی رقم آیات را 128 و برخی دیگر تا 250 آیه ذکر کرده اند. برخی از آیات یاد شده، آشکارا درباره امام حسین(ع) نازل شده است و برخی با تفسیر و تأویل مفسران - البته به کمک روایات - بر ایشان تطبیق شده است. در پژوهش حاضر به بررسی این سوال که آرا و دیدگاه های مفسرین شیعه در مورد امام حسین (ع) در قرآن چیست؟ پرداخته و پاسخ می دهد. آیات فراوانی در شأن امام حسین (ع) فرود آمده، که مفسرین بعضی را درباره حضرت تفسیر، و بعضی دیگر را تاویل و تطبیق نموده اند. در این نوشتار جایگاه حضرت در منابع تفسیری شیعه مورد بحث و بررسی قرار گرفته و ثابت شده که امام حسین (ع) همانطور که در منابع روایی و تاریخ اسلام جایگاه ویژه ای دارد، در روایات تفسیری نیز دارای جایگاه والا و در خور توجهی است که نمی توان ساده از کنار آن گذشت.

کلیدواژه‌های مقاله :قرآن و حسین(ع)؛ تفاسیر؛ امام حسین(ع)؛ قرآن