امام حسین علیه السلام
إيّاكَ أن تَكونَ مِمَّن يَخافُ عَلَى العِبادِ مِن ذُنوبِهِم ويَأمَنُ العُقُوبَةَ مِن ذَنبِهِ؛
مبادا از كسانى باشى كه به سبب گناهانِ بندگانِ خدا بر سرنوشت آنان بيمناك است ، ولى خود را از سزاى گناه خويش ايمن مى داند .
گزیده تحف العقول، ص 37
امام على عليه السّلام می فرماید:
الْغِنى وَالْفَقْرُ بَعْدَ الْعَرْضِ عَلَى اللّهِ؛
توانگرى و تهيدستى پس از عرضه اعمال بر خدا معلوم می‌گردد.
نهج البلاغه، حکمت ۴۵۲
