حکمت های فاطمی - شیعه یعنی پیرو

شیعه یعنی پیرو

مردی به زنش گفت: نزد^{فاطمه زهرا (علیها السّلام)}برو و از او بپرس که آیا من از شیعیان شمایم؟^{حضرت فاطمه (علیها السّلام)}در پاسخ فرمود:

قُولی لَهُ:اِن کُنتَ تَعمَلُ بَما اَمَرناکَ و تَنتَهی عَمّا زَجَرناکَ عنهُ، فَأنتَ مِن شیعَتِنا، وَ إلاّ فَلا؛

به او بگو:اگر به آنچه تو را فرمان داده ایم عمل کنی، و از آنچه تو را از آن نهی کرده ایم بپرهیزی، تو از شیعیان مایی، وگرنه از شیعیان ما نیستی.

_{تفسیر امام حسن عسکری علیه السّلام ، ص ۳۰۸}

شرح حدیث:

شیعه یعنی پیرو.
تشیع راهی نورانی است که از اعتقاد به امامت و پیشوایی امیرالمؤمنین علیه السّلام و عصمت اهل بیت پیامبر آغاز می شود و به تبعیت از گفته ها و پیروی از رفتار و اخلاق آنان منتهی می شود.

^{امام صادق علیه السّلام}فرموده است:برای ما زینت باشید، نه مایه ی عار و ننگ.

این نشان می دهد که رفتار پیروان را به حساب آن پیشوایان می گذارند و ما با اعمالمان هم می توانیم آبرو بخش آن اسوه های پاک باشیم، هم اگر اعمال ما بد و گناه باشد، مایه ی شرمندگی و ناراحتی آنان شویم.
شیعه بودن تنها به محبّت نیست.

محبّت هم اگر واقعی و صادقانه باشد، انسان را به همرنگی و همراهی و تبعیّت می کشاند.

اهل بیت پیامبر برای ما سرمشق و اسوه اند.

به هر اندازه که در عمل به آنان شباهت داشته باشیم و به گفته هایشان عمل کنیم و از نهیهای آنان اجتناب ورزیم، به همان اندازه شیعه ایم.

بعضی از شیعه بودن، تنها نام آن را دارند و در عمل هیچ شباهتی به آن عترت پاک ندارند.اگر چنین باشد، چگونه می توان خود را شیعه ی آنان دانست؟