حکمت های فاطمی - پدران دینی

پدران دینی

^{حضرت زهرا (علیها السّلام)}به یکی از بانوان فرمود:

اَرضی اَبَوَی دینکِ محمداً و علیّاً بِسَخَطِ اَبَوَی نَسَبِکِ ولا تُرضی اَبَوَی نَسَبِکِ بِسَخَطِ اَبَوَی دینکِ؛

پدران دینی ات، یعنی محمّد و علی علیه السّلام را راضی ساز، هر چند با ناراحتی پدر و مادر نسبی ات باشد، و پدر و مادر نسبی خود ر با خشم و نارضایتی پدران معنوی و دینی ات راضی نساز.

_{تفسیر امام حسن عسکری علیه السّلام ص ۳۳۴}

شرح حدیث:

^{حضرت محمد صلّی الله علیه و آله و سلّم}و^{حضرت علی علیه السّلام}پدر معنوی مایند.حق تربیت و هدایت و پیشوایی بر گردن ما دارند و ما اگر امت شایسته ای باشیم، فرزندان روحی و معنوی آنان خواهیم بود.
اطاعت پدر و مادر لازم است، اطاعت پیامبر و امام هم واجب.
رنجاندن والدین گناه است، ناراضی ساختن امام و پیامبر هم حرام.
اما...هنگام تعارض چه باید کرد؟
یعنی اگر بخواهیم رضایت خدا و پیامبر و امام را جلب کنیم و به دستورهای دین عمل کنیم، پدر و مادر ناراحت می شوند. و اگر بخواهیم دل پدر و مادر را به دست آوریم و آنان از ما راضی باشند، گاهی این رضایت به قیمت گناه و ترک وظیفه ی دینی به دست می آید.
در این گونه موارد، رضای پیامبر و امام مهم تر است.
کاری کنیم که خدا و رسول از ما راضی باشند و کارمان بر طبق دین و قرآن و خواسته ی امام باشد، هر چند پدر و مادر از دست ما ناراحت و ناراضی شوند.
برای یک مسلمان مکتبی مهم تر از هر چیز اطاعت اولیای خدا و کسب رضای آنان به وسیله ی عمل به فرمان پروردگار است.
هرگز مباد که به خاطر دلخوشی پدر و مادر و فامیل و دوستان کاری کنیم که خدا و رسول و امام نمی پسندند و از آن نهی کرده اند.

_{منبع:حکمت های فاطمی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از حضرت فاطمه (علیها السّلام) )، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم (۱۳۹۰)}