613
تحفة الأولياء ج1

۵۱۴.على بن محمد، از سهل بن زياد، از موسى بن قاسم بن معاويه و محمد بن يحيى، از عَمْرَكَى بن على هر دو، روايت كرده اند، از على بن جعفر، از حضرت ابوالحسن موسى بن جعفر عليه السلام كه فرمود كه:«امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: خداى عزّوجلّ ما را آفريد، پس آفرينش ما را نيكو گردانيد، و ما را تصوير نمود و نگاشت، پس صورت هاى ما را نيكو ساخت، و ما را در آسمان و زمين، خزانه داران خود گردانيد و درخت از براى ما سخن گفت و به عبادت و بندگى كردن ما، خدا معبود و پرستيده شد. و اگر ما نمى بوديم، خداى عزّوجلّ معبود نمى شد» (چه مردم نمى دانستند كه چه بايد كرد).

12. باب در بيان اين كه ائمه عليهم السلام ، خليفه هاى خداى عزّوجلّ اند در زمين و درهاى اويند كه از آنها آمده مى شود ۱

۵۱۵.حسين بن محمد اشعرى، از مُعلّى بن محمد، از احمد بن محمد، از ابى مسعود، از جعفرى روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام موسى كاظم عليه السلام كه مى فرمود:«ائمه هدى، جانشينان خدايند در زمين».

۵۱۶.از او، از مُعلّى ، از محمد بن جمهور ، از سليمان بن سَماعه، از عبداللّه بن قاسم، از ابوبصير روايت است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه:«اوصياى پيغمبر، درهاى خداى عزوّجلّ اند كه از آنها آمده مى شود (كه بايد مردم از آن در به سوى خدا روند و از آن راه به معرفتش رسند و احكام آن را بدانند و راه بهشت پيمايند). و اگر ايشان نمى بودند، خداى عزّوجلّ شناخته نمى شد، و به ايشان خداى تبارك و تعالى حجّت را بر خلق خود تمام كرده است».

1.خليفه، به معنى پادشاه و قائم مقام است؛ چه خِلافت به كسر خا، به جاى كسى بودن است در كارى، و مراد از در، راه به سوى شناختن خداست و دانستن احكام او و به سوى بهشت. (مترجم)


تحفة الأولياء ج1
612

۵۱۴.عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ، عَنْ مُوسَى بْنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُعَاوِيَةَ؛ وَ مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنِ الْعَمْرَكِيِّ بْنِ عَلِيٍّ جَمِيعاً، عَنْ عَلِيِّ بْنِ جَعْفَرٍ، عَنْ أَبِي الْحَسَنِ مُوسى عليه السلام ، قَالَ:«قَالَ أَبُو عَبْدِ اللّهِ عليه السلام : إِنَّ اللّهَ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ خَلَقَنَا فَأَحْسَنَ خَلْقَنَا، وَ صَوَّرَنَا فَأَحْسَنَ صُوَرَنَا، وَ جَعَلَنَا خُزَّانَهُ فِي سَمَائِهِ وَ أَرْضِهِ، وَ لَنَا نَطَقَتِ الشَّجَرَةُ، وَ بِعِبَادَتِنَا عُبِدَ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ، وَ لَوْلَانَا مَا عُبِدَ اللّهُ».

12 ـ بَابُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ عليهم السلام خُلَفَاءُ اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي أَرْضِهِ وَ أَبْوَابُهُ الَّتِيمِنْهَا يُؤْتى

۵۱۵.الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِيُّ، عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ أَبِي مَسْعُودٍ، عَنِ الْجَعْفَرِيِّ، قَالَ :سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ عليه السلام يَقُولُ: «الْأَئِمَّةُ خُلَفَاءُ اللّهِ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ فِي أَرْضِهِ».

۵۱۶.عَنْهُ، عَنْ مُعَلىًّ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جُمْهُورٍ، عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ سَمَاعَةَ، عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ الْقَاسِمِ، عَنْ أَبِي بَصِيرٍ، قَالَ :قَالَ أَبُو عَبْدِ اللّهِ عليه السلام : «الْأَوْصِيَاءُ هُمْ أَبْوَابُ اللّهِ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ الَّتِي يُؤْتى مِنْهَا، وَلَوْلَاهُمْ مَا عُرِفَ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ، وَ بِهِمُ احْتَجَّ اللّهُ ـ تَبَارَكَ وَ تَعَالى ـ عَلى خَلْقِهِ».

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج1
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 194707
صفحه از 908
پرینت  ارسال به