پیشگیری غیر کیفری از جرم در نهج البلاغه

نشریه : پژوهشنامه نهج البلاغه

نویسنده : پديدآورنده : علیرضا تقی پور

چکیده :

امروزه پیشگیری غیر کیفری از جرم، جایگاه ارزشمندی در سیاست جنایی کشورها به خود اختصاص داده است. علت این امر را نیز می­ توان افزایش بی رویه ارتکاب جرم در جوامع و عدم ­توفیق در اقدامات قهرآمیز و سرکوب­ گرانه و بدون­ نتیجه حقوق کیفری در مبارزه با بزهکاری دانست. به­ همین ­علت، تلاش­های گسترده ­ای در سطح بین ­المللی به صورت تصویب و پذیرش اسناد بین­المللی حقوق بشر در جهت کاهش بزهکاری صورت پذیرفته است. اسنادی که عمدتاً افزایش کارایی امور غیرکیفری از جمله بهبود وضعیت اقتصادی را مدنظر قرار داده­اند. به­ عبارت دیگر، اقداماتی نیز که تاکنون در این راستا در جهان اتخاذ شده، بدون توجه کافی به سایر معیار‌ها از جمله اخلاقی و تربیتی که سهم عمده ای در پیشگیری غیر کیفری از جرم ایفا می‌کنند می‌باشد. این در حالی است که بررسی فرامین و توصیه‌های مندرج در نهج­ البلاغه نشان می‌دهد قرن‌ها قبل از آن­که مفهوم پیشگیری غیرکیفری از جرم در علوم جنایی مطرح شود، این موضوع به ­صورت همه جانبه مورد توجه امیرالمؤمنین علی(ع) قرار داشته است.