خلاصه
انسان در زمينه شناخت حقايق هستى ، چهار حالت دارد : عالم ، غافل ، جاهل بسيط و جاهل مركّب .
عالم ، كسى است كه مى داند و مى داند كه مى داند . غافل ، كسى است كه مى داند و نمى داند كه مى داند . جاهل بسيط ، كسى است كه نمى داند و مى داند كه نمى داند . جاهل مركّب نيز كسى است كه نمى داند و نمى داند كه نمى داند ، بلكه تصوّر مى كند كه مى داند .
جاهل مركّب ، مبتلا به بيمارى خوددانابينى است . اين بيمارى ، خطرناك ترين مرضى است كه جامعه بشر را تهديد مى كند و مبتلايان به آن بسيارند و تشخيص آن مشكل و درمانش - در صورتى كه مزمن شده باشد- سخت و گاهى غير ممكن است .
در سه مورد ، بيمارى خوددانابينى تقريبا همگانى است : عقايد دينى ، عقايد سياسى و مديريت .
براى پيشگيرى از بيمارى خوددانابينى و تصحيح عقيده ، بايد از اعتماد به گمان ، تمايلات نفسانى ، تعصّب ، تقليد ، استبداد و لجاجت در اظهار نظر ، اجتناب نمود و با عجله نكردن در اظهار نظر ، اندوختن تجربه كافى ، تمركز حواس ، تحرّك انديشه و تبادل نظر ، شرايط و زمينه را براى وصول به عقايد صحيح ، فراهم ساخت .