راويان تراث كلامی شيعه از بحرين

نشریه : معرفت کلامی

نویسنده : پديدآورنده : مهدی سلیمانی آشتیانی
پديدآورنده : قاسم جوادی

سال هفتم / شماره پیاپی 16 / صفحه 151-165

چکیده :

برای بررسی وجود انديشه های طاکلامی در ميان راويان و اصحاب ائمه، بايسته است كه كل ميراث روايی ايشان جمع آوری و تبويب شود و گرايش های احتمالی آنان به موضوعات کلامی مورد ارزيابی قرار گيرد. در بحرين قديم (شامل کويت، احساء، قطر و مجمع الجزاير بحرين کنونی) گرايش غالب راويان و محدثان، نص گرايی بوده و اين جريان، حوزه علمی بحرين را قرن ها در اختيار داشته است و حتی برخی، اخبارگرايی قرون متأخر در بحرين را ادامه همان جريان نص گرای قديم دانسته اند. در نوشتار پيش رو، با استفاده از منابع حديثی و رجالی ضمن معرفی محدث - متکلمان بحرينی(با تأکيد بر قبيله عبدالقيس) و در يک بازه زمانی(عصر اميرالمؤمنين تا امام جواد)، تلاش شده تا پيشينه کلامی حوزه بحرين به عنوان جريانی ميانه و درخور توجه بازشناسی شود و با نماياندن وجود اين جريان، انگاره نص گرايی مطلق و بی رقيب در ميان بحرينی ها نقد شود.

کلیدواژه‌های مقاله :بحرين، عبدالقيس، روايات کلامی، حوزه کلامی بحرين