ترجمه و شرح مفصّلى بر نامه امام صادق عليه السلام به شيعيان .

گناهان كبيره و صغيره - بخش سیزدهم : خيانت در غنيمت

خيانت در غنيمت

سيزدهم از جمله كبائر ـ چنانچه در حديث عبد العظيم وارد شده ـ ، غَلول است ؛[۱]يعنى خيانت در مالى كه مسلمانان ، از كفّار گرفته باشند . و حق تعالى ، در باب غَلول فرموده كه :«وَمَن يَغْلُلْ يَأْتِ بِمَا غَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ »؛[۲]يعنى : كسى كه در مال غنيمت ، دزدى و خيانت كند ، آنچه برده ، در روز قيامتْ مى آورد .

و در بعضى روايات ، وارد شده كه : آنچه دزديده باشد ، روز قيامت ، در گردنش بار كرده ، در محشر ، حاضر مى كنند .[۳]و در حديث اعمش ، مطلقِ دزدى واقع شده و ممكن است كه مراد به غلول ، مطلقِ دزدى باشد ، چنانچه از كلام بعضى از اهل لغت ، ظاهر مى شود .

و در كتاب من لا يحضره الفقيه ، از حضرت امام رضا عليه السلام روايت كرده كه : كسى كه آن قدر بدزدد كه مساوى ديتِ دستش بشود ، در آن وقت ، خدا تعالى ، او را رسوا مى كند .[۴]

و از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود : حضرت امير المؤمنين عليه السلام كسى را كه مرتبه اوّل دزدى مى كرد ، دست راستش را مى بُريد و مرتبه دويّم ، پاى چپش را و مرتبه سيّم ، به زندانش مى فرستاد كه تا زنده باشد ، در زندان باشد و خرج او را از بيت المال مى داد .[۵]و در حديث ديگر ، روايت كرده كه اگر در زندان دزدى بكند ، كشته مى شود .[۶]

و از حضرت امير المؤمنين عليه السلام روايت كرده كه دست كفنْ دزد را قطع مى فرمود[۷]و در حديث ديگر ، روايت كرده كه كفن دزدى را به خدمت آن حضرت آوردند . پس موى او را گرفته ، او را به زمين زد و فرمود كه : اى بندگان خدا! لگدمال كنيد او را . پس لگد بر او زدند تا مُرد .[۸]

و بعضى از علما گفته اند كه كشتن ، در صورتى است كه اين فعل ، مكرّر از او سر زده باشد .


[۱]. الكافى ، ج ۲ ، ص ۱۸۵ و ۱۸۶ ، ح ۲۴ .

[۲]. سوره آل عمران ، آيه ۱۶۱ .

[۳]. بحار الأنوار ، ج ۷۶ ، ص ۱۸۱ .

[۴]. كتاب من لا يحضره الفقيه ، ج ۴ ، ص ۶۰ ، ح ۵۰۹۸ .

[۵]. همان ، ح ۵۱۱۱ .

[۶]. همان ، ح ۵۱۱۲ .

[۷]. همان ، ص ۶۷ ، ح ۵۱۱۸ .

[۸]. همان ، ح ۵۱۲۰ .