رابطه دوستی

امام رضا(ع) - به روایت از پیامبر(ص):

لا تَزالُ اُمّتى بخیرٍ ما تحابُّوا و تهادوا...

وسائل الشیعه ۱۱/۲۰۲.

همواره امّتم خوشبخت است، تا هنگامى که با یکدیگر دوستى بورزند، و به یکدیگر هدیه بدهند...

رابطه بر اساس حب و دوستى در جامعه آرمان مصلحان و جامعه شناسان است، که آدمیان باعشق و دوستى با هم زندگى مى ‏کنند، و هر یک غمگسار دیگرى باشد، و همگان زندگیى صمیمى و گرم داشته باشند.

هیچ عاملى و نیرویى چون دوستى، دو فرد را به هم نزدیک نمى‏ سازد. به راستى مى‏ توان گفت روابط انداموار (ارگانیسم) اجتماعى تنها در پرتو دوستى ممکن است عملى شود. چگونه انسان اعضاى بدن خود را دوست دارد، و سلامت و آسایش آنها را کاملاً رعایت مى‏ کند.در اندام اجتماعى نیز افراد به صورت اعضا در مى‏ آیند، و هر یک به رفاه و سلامت دیگرى مى ‏اندیشد چنان که به رفاه و سلامت خود. از این رو در تعالیم انسان ساز اسلامى حب و دوستى در جامعه ارزشمندترین اخلاق شمرده شده است.

پیامبر(ص):

اَشدُّکُم حُبّاً للّه‏ اَشدُّکم جُبّاً لِلناسِ.

مستدرک الوسائل ۱۲/۳۵۸.

آن که بیشتر خدا را دوست دارد، مردمان را (نیز) بیشتر دوست مى‏دارد.

امام باقر(ع):...

و هل الدینُ الاّ الحبُّ... الدینُ هو الحبُّ والحبُّ هوالدینُ.

بحارالأنوار ۶۹/۲۳۸.

آیا دین جز دوست داشتن است؟... دین همان دوستى، و دوستى همان دین است.

امام صادق(ع):

انّ المسلمین یلتَقیان، فافضَلُهما اشَدُّهما حُباً لِصاحِبِه.

کافى ۲/۱۲۷.

دو مسلمان کنار هم قرار مى ‏گیرند، برتر آنان کسى است که رفیقش را بیشتر دوست داشته باشد.

بالاترین معیار براى سنجش ارزش دو انسان همین سخن امام صادق(ع) است، و به راستى شگفت آور است که قدر و منزلت و ارزش هر کس به مقدار دیگر دوستى و عشق ورزى به دیگران بستگى دارد، و این متعالى ‏ترین روابط اجتماعى را ترسیم می‏کند که در کمتر آیین و مکتبى دیده شده است.