امام رضا(ع) - به روایت از پیامبر(ص):
لا تَزالُ اُمّتى بخیرٍ ما تحابُّوا و تهادوا...
وسائل الشیعه ۱۱/۲۰۲.
همواره امّتم خوشبخت است، تا هنگامى که با یکدیگر دوستى بورزند، و به یکدیگر هدیه بدهند...
رابطه بر اساس حب و دوستى در جامعه آرمان مصلحان و جامعه شناسان است، که آدمیان باعشق و دوستى با هم زندگى مى کنند، و هر یک غمگسار دیگرى باشد، و همگان زندگیى صمیمى و گرم داشته باشند.
هیچ عاملى و نیرویى چون دوستى، دو فرد را به هم نزدیک نمى سازد. به راستى مى توان گفت روابط انداموار (ارگانیسم) اجتماعى تنها در پرتو دوستى ممکن است عملى شود. چگونه انسان اعضاى بدن خود را دوست دارد، و سلامت و آسایش آنها را کاملاً رعایت مى کند.در اندام اجتماعى نیز افراد به صورت اعضا در مى آیند، و هر یک به رفاه و سلامت دیگرى مى اندیشد چنان که به رفاه و سلامت خود. از این رو در تعالیم انسان ساز اسلامى حب و دوستى در جامعه ارزشمندترین اخلاق شمرده شده است.
پیامبر(ص):
اَشدُّکُم حُبّاً للّه اَشدُّکم جُبّاً لِلناسِ.
مستدرک الوسائل ۱۲/۳۵۸.
آن که بیشتر خدا را دوست دارد، مردمان را (نیز) بیشتر دوست مىدارد.
امام باقر(ع):...
و هل الدینُ الاّ الحبُّ... الدینُ هو الحبُّ والحبُّ هوالدینُ.
بحارالأنوار ۶۹/۲۳۸.
آیا دین جز دوست داشتن است؟... دین همان دوستى، و دوستى همان دین است.
امام صادق(ع):
انّ المسلمین یلتَقیان، فافضَلُهما اشَدُّهما حُباً لِصاحِبِه.
کافى ۲/۱۲۷.
دو مسلمان کنار هم قرار مى گیرند، برتر آنان کسى است که رفیقش را بیشتر دوست داشته باشد.
بالاترین معیار براى سنجش ارزش دو انسان همین سخن امام صادق(ع) است، و به راستى شگفت آور است که قدر و منزلت و ارزش هر کس به مقدار دیگر دوستى و عشق ورزى به دیگران بستگى دارد، و این متعالى ترین روابط اجتماعى را ترسیم میکند که در کمتر آیین و مکتبى دیده شده است.