إلزام النواصب بإمامه على بن ابی طالب(ع)

مباحثی است پیرامون حقانیت مذهب امامیه و به بیراهه رفتن دیگر مذاهب اسلامی.

مباحثی است پیرامون حقانیت مذهب امامیه و به بیراهه رفتن دیگر مذاهب اسلامی. این اثر از نوشته های قرن نهم هجری است و برای اولین بار تحقیق و احیا و چاپ شده است. مصحح کوشیده است پاره ای از مصادر کتاب را معرفی و نسخه بدل ها را نیز در پاورقی ذکر کند.

کتاب براساس حدیثی منسوب به رسول خدا که «امت اسلامی به فرقه های متعددی تقسیم خواهند شد و تنها یک فرقه از آنان از جمله ناجیان و هدایت یافتگانند» تدوین شده و نویسنده بر این عقیده است که این فرقه ناجیه، فرقه امامیه است و در این خصوص، وی مباحثی را ارائه داده است.

در بحث نخست، به شرح اختلافاتی که پس از رسول خدا، میان مسلمانان در اصول و فروع رخ داده و مذهب شیعه دوازده امامی و دیگر مذاهب و میزان اختلاف آنها با یکدیگر را بر رسیده است. بیان آیات و روایت هایی که اهل سنت در فضیلت و امامت امام علی(ع) نقل کرده اند و نیز اخباری از منابع آنها که گواهی بر عدم صلاحیت پیشوایان آنان دارد، موضوع مباحث دیگر نویسنده در این اثر است.

در بخش پایانی، مباحثی درباره نسب ناشایست خلفا و برخی از شخصیت های مورد توجه اهل سنت و لغزش هایی که در عقیده و رفتار و گفتار آنها بوده و خود بر آنها اذعان دارند و نیز، اعتراف هایی از آنان درباره بر حق بودن امام علی(ع) ارائه شده است.