متصوفه ، تفاسير فقها ، تفاسير محدّثان و اخباريان ، تفاسير علمى و تفاسير ادبى ، را نيز بررسى نموده است .
فصل دوم ، در باره تاريخ پيدايش و تطور تفسير اثرى قرآن كريم است . در اين فصل ، نگارنده نخست مصادر و منابع تفسير در عصر صحابه را كه عبارت است از قرآن كريم ، وجود مقدس پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله ، اهل كتاب از يهود و نصارى ، اجتهاد و قوه استنباط ، بيان كرده و سپس ، در باره ارزش تفسير صحابه ، موقعيت تفسير در عصر تابعين ، مكاتب تفسيرى عصر تابعين در مكه و مدينه و عراق ، مصادر تفسير در عصر تابعين ، و مفسّران مشهور در اين عصر را توضيح داده است .
در فصل سوم ، در باره تفسير اثرى شيعه و تطور آن بحث مى كند ، و با عناوينى چون تفسير اثرى شيعه و رد مخالفان ، جايگاه كتاب و سنّت ، تعارض كتاب و سنّت ، به شمارش برخى از تفاسير مهم شيعه در ادوار مختلف مى پردازد .
در فصل چهارم ، به ويژگى هاى تفسير اثرى شيعه پرداخته و مهم ترين ويژگى اين تفسير را اعلميت و اهليت معصومان عليهم السلام در درك و فهم قرآن مى داند .
در فصل پنجم ، به بررسى آسيب شناسى تفسير اثرىِ شيعه پرداخته و ورود احاديث مجعول در احاديث شيعه را از مهم ترين عوامل آسيب پذيرى تفسير اثرى شيعه مى داند .
و سرانجام ، در فصل ششم ، معرفى اجمالىِ از اهم تفاسير اثرى را نقل كرده و اقوال بزرگان را در اين زمينه توضيح داده است .
219 . تفكرات اجتماعى (ديدگاه هاى جامعه شناختى) على عليه السلام در «نهج البلاغه» ،
ولى اللّه برزگر ، كارشناسى ارشد پيوسته معارف اسلامى و تبليغ ، دانشگاه امام صادق عليه السلام ، استاد راهنما : دكتر محمّد جواد يوسفيان ، استاد مشاور : دكتر سيّد محمّد باقر حجتى ، 1369 ، 577 ص .
بررسى انديشه ها و نظريات متفكران علوم اجتماعى ، بالاخص جامعه شناسان و فيلسوفان اجتماعى ، و مقايسه آن با آراى اجتماعى و جامعه شناختى حضرت على عليه السلام در نهج البلاغه و همچنين بررسى انديشه هاى امام عليه السلام در موضوعات مورد نظر ، در ساير كتاب ها نظير نهج السعادة فى مستدرك نهج البلاغه ، غررالحكم و دررالكلم و ساير منابع در اين زمينه ، جهت دفع اشكالات احتمالى ، موضوع مورد بحث نگارنده در اين پايان نامه است .