زندگى اجتماعى و سازمان مديريتى نظريه روابط انسانى و جوانب مهم آن ، و تأثير آن بر مديريت آموزشى را تبيين نموده است. وى ، در ادامه بحث با عنوان نظريه همكارى ، اصول اساسى در ارتباطات سازمانى ، از ديدگاه اسلام را بررسى وآن را به عنوان گلوگاه مديريت معرفى مى كند . در ادامه ، انواع ارتباط از ديدگاه كتاب و سنّت و انواع ارتباط از منظرهاى ديگر را با ويژگى هاى ارتباط انسانى از اين ديدگاه بيان مى كند ، و ضمن ارائه جدولى مقايسه اى بين الگوهاى ارتباطى ، جلوه هايى از ارتباطات مؤثر حضرت امير عليه السلام در اجتماع را ، از نهج البلاغه بازگو مى كند .
در فصل سوم (فصل پايانى اين رساله)، ضمن بيان نتايج بحث، پيشنهادهايى را ارائه مى دهد.
441 . نقش امام رضا عليه السلام در حديث شيعه ،
صغرى محبى پور ، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث ، دانشكده اصول دين تهران ، استاد راهنما : دكتر مجيد معارف ، استاد مشاور : دكتر ولى اللّه نقى پورفر ، 1384 ، 184ص .
نگارنده ، در اين پژوهش اشاره كوتاهى به زندگى نامه امام عليه السلام دارد . سپس به سيره اخلاقى ـ علمى امام عليه السلام ـ كه يگانه عصر خويش در علم و تقوا بود پرداخته ، و نظر برخى بزرگان اهل سنّت را در اين زمينه ذكر نموده است .
پس از آن ، به مبارزه امام عليه السلام با واقفيه ، به عنوان منكران امامت پرداخته است. علاوه بر آن ، به زندگى سياسى ـ فرهنگى امام عليه السلام اشاره دارد ، كه نمايانگر اين است كه امام عليه السلام با قبول ولايت عهدى و سفر تاريخى خويش به ايران ، در بارور سازى فرهنگ تشيع ، نقش مهمى را ايفا نموده است .
همچنين ، به محافل علمى امام عليه السلام اشاره دارد كه در مكان هاى مختلف مانند مسجد و منزل شخصى ، به تعليم و تربيت شاگردان بزرگ مى پرداخت و با سفر به مناطق علمى به نشر حديث مى پرداخت . در اين جهت ، به نقش و جايگاه امام رضا عليه السلام در توسعه حديث شيعه پرداخته است ، و ديدگاه هاى علم الحديثى ايشان در زمينه هايى مانند تدوين، تصحيح، تأييد و رد مجموعه هاى حديثى را بيان كرده است.
سپس ، به گونه هاى مختلف احاديث امام عليه السلام مانند مناظرات ، مكاتبات و مسائل مى پردازد ، و در انتها ، نمونه هايى از احاديث امام عليه السلام را ذكر كرده ، گزارشى از انواع و تعداد احاديث صادره از امام عليه السلام در كتب مختلف را ارائه مى نمايد .