احادیث داستانی آشکارسازی ازدواج

پیامبر اکرم(ص) مایل بود که ازدواج بصورت علنی صورت گیرد و به علنی بودن، سفارش می فرمود.

الأمالی للطوسی عن محمّد بن علی بن هبّار عن أبیه:

اِجتازَ النَّبِی(ص) بِدارِ عَلِی بنِ هَبّارٍ فَسَمِعَ صَوتَ دَفٍّ فَقالَ: ما هذا؟ قالوا: عَلِی بنُ هَبّارٍ أعرَسَ بِأَهلِهِ.

فَقالَ(ص): حَسَنٌ هذا لِلنِّکاحِ لَا السِّفاحِ. ثُمَّ قالَ(ص): أشیدوا بِالنِّکاحِ وأعلِنوهُ بَینَکم وَاضرِبوا عَلَیهِ بِالدَّفِّ.

فَجَرَتِ السُّنَّةُ فِی النِّکاحِ بِذلِک.[۱]

الأمالی، طوسی ـ به نقل از محمّد بن علی بن هبّار، از پدرش ـ:

پیامبر(ص) از کنار خانه علی بن هبّار گذشت و صدای دف شنید. فرمود: «چه خبر است؟».

گفتند: علی بن هبّار، عروس به خانه آورده است.

پیامبر(ص) فرمود: «بسیار خوب! این، ازدواج است، نه زنا».

سپس فرمود: «ازدواج را آشکارا و علنی بین خودتان برگزار نمایید و برای آن، دف بزنید».

از آن پس، این کار، در ازدواج، مرسوم شد.


[۱]. الأمالی للطوسی: ص ۵۱۸ ح ۱۱۳۸، دانشنامه قرآن و حدیث ج ۳ ص ۳۵۶.