نخستین تکبیری که در مراسم عروسی گفته شد، در عروسی حضرت فاطمه(س) بود.
الإمام الباقر(ع):
حَدَّثَنی جابِرُ بنُ عَبدِ اللّهِ الأَنصارِی، قالَ: لَمّا کانَتِ اللَّیلَةُ الَّتی أهدی فیها رَسولُ اللّهِ(ص) فاطِمَةَ إلی عَلِی(ع)، دَعا بِعَلِی فَأَجلَسَهُ عَن یمینِهِ، ودَعا بِها(ع) فَأَجلَسَها عَن شِمالِهِ، ثُمَّ جَمَعَ رَأسَیهِما، ثُمَّ قامَ وقاما وهُوَ بَینَهُما یریدُ مَنزِلَ عَلِی(ع)، فَکبَّرَ جَبرَئیلُ فِی المَلائِکةِ، فَسَمِعَ النَّبِی التَّکبیرَ، فَکبَّرَ وکبَّرَ المُسلِمونَ، وهُوَ أوَّلُ تَکبیرٍ کانَ فی زَفافٍ، فَصارَت سُنَّةً.[۱]
امام باقر(ع):
جابر بن عبد اللّه انصاری، برایم نقل کرد و گفت: در شبی که پیامبر خدا(ص) فاطمه(ع) را به خانه علی(ع) فرستاد، علی را صدا زد و او را در طرف راست خود نشاند و فاطمه(ع) را صدا زد و در سمت چپ خویش نشاند. آن گاه، سر آن دو بزرگوار را به هم آورد. سپس برخاست و علی و فاطمه نیز برخاستند و پیامبر(ص) در وسط آن دو، ره سپار خانه علی(ع) شد. جبرئیل، در میان فرشتگان، بانگ تکبیر زد. پیامبر(ص) تکبیر را شنید و تکبیر گفت و مسلمانان تکبیر گفتند. این، نخستین تکبیری بود که در عروسی گفته شد و از آن پس، به سنّت تبدیل شد.
[۱]. دلائل الامامة: ص ۱۰۲ ح ۳۱، دانشنامه قرآن و حدیث ج ۳ ص ۳۹۴.
