این حدیث نشان می دهد که رسیدگی به امور خانواده از بسیاری از کارهای خوب و پرثواب دیگر، اهمیت بیشتری دارد.
تنبیه الغافلین عن أنس:
قُلتُ: یا رَسولَ اللّهِ، الجُلوسُ مَعَ العِیالِ أفضَلُ، أمِ الجُلوسُ فِی المَسجِدِ؟ قالَ: الجُلوسُ ساعَةً عِندَ العِیالِ أحَبُّ إلَی مِنَ الاِعتِکافِ فی مَسجِدی هذا.
قُلتُ: یا رَسولَ اللّهِ، النَّفَقَةُ عَلَی العِیالِ أحَبُّ إلَیک، أمِ النَّفَقَةُ فی سَبیلِ اللّهِ؟
قالَ: دِرهَمٌ ینفِقُهُ الرَّجُلُ عَلَی العِیالِ أحَبُّ إلَی مِن ألفِ دینارٍ ینفِقُهُ فی سَبیلِ اللّهِ.[۱]
تنبیه الغافلین ـ به نقل از اَنَس ـ:
گفتم: ای پیامبر خدا! نشستن با خانواده، ثوابش بیشتر است، یا نشستن در مسجد؟
فرمود: «یک ساعت نشستن در کنار خانواده، نزد من، محبوب تر از اعتکاف کردن در این مسجد من است».
گفتم: ای پیامبر خدا! نزد شما، خرج کردن برای خانواده، محبوب تر است، یا انفاق کردن در راه خدا؟
فرمود: «یک درهم که مرد برای خانواده اش خرج می کند، نزد من، محبوب تر از هزار دینار است که در راه خدا انفاق می کند».
[۱]. تنبیه الغافلین: ص ۳۴۲ ح ۴۹۴، دانشنامه قرآن و حدیث ج ۳ ص ۴۶۶.