احادیث داستانی امت پیامبر(ص) پس از او

رسول گرامی اسلام(ص) به گرفتاری امتش پس از خود به هواهای نفسانی تصریح کرده است.

مستدرک الوسائل عن أنس:

دَخلتُ عَلَی النَّبِی(ص) وهُوَ نائِمٌ عَلی حَصیرٍ قَد أثَّرَ فی جَنبِهِ، قالَ: أمَعَک أحَدٌ غَیرُک؟ قُلتُ: لا.

قالَ: اِعلَم أنَّهُ قَدِ اقتَرَبَ أجَلی، وطالَ شَوقی إلی لِقاءِ رَبّی وإلی لِقاءِ إخوانِی الأَنبیاءِ قَبلی. ثُمَّ قالَ: لَیسَ شَیءٌ أحَبَّ إلَی مِنَ المَوتِ، ولَیسَ لِلمُؤمِنِ راحَةٌ دونَ لِقاءِ اللّهِ، ثُمَّ بَکی.

قُلتُ: لِمَ تَبکی؟ قالَ: وکیفَ لا أبکی وأنَا أعلَمُ ما ینزِلُ بِاُمَّتی مِن بَعدی!

قُلتُ: وما ینزِلُ مِن بَعدِک یا رَسولَ اللّهِ؟!

قالَ: الأَهواءُ المُختَلِفَةُ، وقَطیعَةُ الرَّحِمِ، وحُبُّ المالِ وَالشَّرَفِ، وإظهارُ البِدعَةِ.[۱]

مستدرک الوسائل ـ به نقل از اَنَس ـ:

بر پیامبر(ص) وارد شدم. دیدم بر بوریایی خوابیده و آن بوریا بر پهلوی ایشان، رد انداخته است. فرمود: «کس دیگری هم با تو هست؟».

گفتم: خیر.

فرمود: «بدان که اَجَلم نزدیک شده و اشتیاق من به دیدار پروردگارم و به دیدار برادرانم و پیامبران پیش از خود، شدّت یافته است».

سپس فرمود: «هیچ چیز در نزد من، محبوب تر از مرگ نیست و مؤمن را بدون دیدار خداوند، آسودگی نیست» و سپس گریست.

گفتم: چرا گریه می کنی؟

فرمود: «چگونه گریه نکنم، در حالی که می دانم پس از من، چه بر سرِ امّتم خواهد آمد؟».

گفتم: ای پیامبر خدا! پس از شما، چه بر سرِ آنان می آید؟!

فرمود: «هوس های (/ فرقه ها و گرایش های) گوناگون، بُریدن پیوندهای خویشی، عشق به مال و مقام، و بدعت گذاری».


[۱]. مستدرک الوسائل: ج ۱۲ ص ۶۴ ح ۱۳۵۱۹، دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۷، ص ۱۱۴.