الامام زین العابدین(ع) عنقود مرصّع

در این اثر ضمن بیان گوشه هایی از زندگانی امام زین العابدین(ع) سعی شده است، ابعاد شخصیت علمی و معنوی آن حضرت مورد بحث و بررسی قرار گیرد و به توصیف معرفی کتاب ارزشمند صحیفه سجادیه و رساله الحقوق پرداخته شود.

نویسنده در سه بخش به تدوین کتاب پرداخته است. نخست به ولادت امام سجاد(ع) و معرفی خاندان آن امام و اوضاع زمان ایشان اشاره کرده و سپس ابعادی از تقوی و روح عبادی در آن حضرت و سایر سجایای اخلاقی وی را از همان کودکی به تصویر کشیده است.

در قسمت بعدی کتاب به شکل گیری واقعه کربلا و مقدماتی که منجر به این حادثه غمبار شده است اشاره کرده و حرکت کاروان امام حسین(ع) از مدینه به مکه و پس از آن به کربلا را توصیف نموده و جریان اسیری خاندان امام حسین(ع) به ویژه حضرت زینب (س) و امام زین العابدین(ع) در کوفه و شام را ذکر می نماید.

محتوای نوشتار ساختاری ادبی و تاریخی بوده که درقالب برخی از اصطلاحات، اشعار و جملات نغز به توصیف شخصیت امام سجاد(ع) و خاندان شریف آن حضرت به ویژه پدر گرامیشان می پردازد. در همین راستار نویسنده به ابعادی از امامت و ولایت امام سجاد(ع) اشاره کرده و وظایف ما را در قبال امامت و ولایت اهل بیت(ع) بسیار حساس و جدی ارزیابی کرده است و آن را تنها راه رسیدن به کمال و طی طریق در صراط مستقیم عنوان نموده است.

وی همچنین به دور شدن مردم از اهل بیت پیامبر (ص) پس از رحلت ایشان اشاره کرده و ظلم آنان را در حق ائمه(ع) را گناهی نابخشودنی دانسته و وقوع جنگ هایی مانند صفین، نهروان، جمل و پس از آن واقعه عاشورا را از جمله این ظلم ها در حق اهل بیت(ع) دانسته است. وی به ایجاد جوّ اختناق علیه اهل بیت(ع) و شیعیان در زمان معاویه و پس ازآن در عصر یزید اشاره کرده و خیانت کوفیان در حق امام حسین(ع) را تحلیل می نماید.

وی ضمن توصیف برخی از وقایع مربوط به کربلا و قبل و بعد از آن، شهادت امام حسین(ع) را مایه هدایت امت دانسته و حضور پر رنگ امام سجاد(ع) در واقعه عاشورا و پس از آن را به تصویر می کشد و آن را امامی به ظاهر کوچک ولی با عظمت در واقعه ای بزرگ خوانده که رهبری کاروان اسیران پس از شهادت امام حسین(ع) را به عهده گرفته و رسالت نیمه تمام امام حسین(ع) را به همراه حضرت زینب کبری تکمیل کرده است.

در قسمت سوم کتاب نویسنده به توصیف دو کتاب ارزشمند به جای مانده از امام سجاد(ع) به نام صحیفه سجادیه و رسالة الحقوق پرداخته و از بعد معانی و بیان و ادبیات عرب به بیان محتوای این دو کتاب پرداخته است.

نویسنده صحیفه سجادیه را اوج عرفان و معرفت به درگاه الهی ارزیابی کرده و رساله حقوق، آن حضرت را نیز منشور اخلاق و اجتماع و بیان انواع حقوق الهی، حقوق مردم و حقوق سایر موجودات و این دو اثر ارزشمند را مجموعه از سیر و سلوک معنوی، اخلاقی و اجتماعی معرفی می کند که نشان دهنده شخصیت همه جانبه سیاسی، اجتماعی، اخلاقی، عبادی، عرفانی و انسانی امام سجاد(ع) می باشد.