احادیث داستانی اهل بیت(ع) امانت در دست مؤمنان

در این حدیث اهل بیت پیامبر(ص) به عنوان امانت در دست مؤمنان معرفی شده اند.

الإمام الباقر(ع):

لَمّا قُبِضَ رَسولُ اللّهِ(ص) باتَ آلُ مُحَمَّدٍ(ع) بِأَطوَلِ لَیلَةٍ، حَتّی ظَنّوا أن لا سَماءَ تُظِلُّهُم ولا أرضَ تُقِلُّهُم؛ لِأَنَّ رَسولَ اللّهِ(ص) وَتَرَ الأَقرَبینَ وَالأَبعَدینَ فِی اللّهِ.

فَبَینا هُم کذلِک إذ أتاهُم آتٍ لا یرَونَهُ ویسمَعونَ کلامَهُ، فَقالَ: السَّلامُ عَلَیکم أهلَ البَیتِ ورَحمَةُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ...

قَد قَبِلَکمُ اللّهُ مِن نَبِیهِ وَدیعَةً، وَاستَودَعَکم أولِیاءَهُ المُؤمِنینَ فِی الأَرضِ، فَمَن أدّی أمانَتَهُ آتاهُ اللّهُ صِدقَهُ، فَأَنتُمُ الأَمانَةُ المُستَودَعَةُ، ولَکمُ المَوَدَّةُ الواجِبَةُ، وَالطّاعَةُ المَفروضَةُ.[۱]

امام باقر(ع):

چون پیامبر خدا درگذشت، آن شب، خاندان محمّد(ع) [از نگرانی] درازترین شب را سپری می کردند، چندان که پنداشتند دیگر در زیر آسمان و روی زمین، جایی نخواهند داشت؛ چرا که پیامبر(ص)، به خاطر خدا، خویش و بیگانه را دشمن خونی خود کرده بود.[۲]در همین حال بودند که ناگاه یکی که خودش را نمی دیدند، امّا صدایش را می شنیدند، بر آنان درآمد و گفت: سلام و رحمت و برکات خدا بر شما خاندان باد!....

خداوند، شما را از پیامبرش به امانت پذیرفت و به دوستان مؤمنش در زمین سپرد. پس هر که امانتداری کند، خدا، پاداش درستکاری اش را می دهد. پس شمایید آن امانتِ سپرده شده، و شمایید آنان که دوستی شان [بر مؤمنان] واجب، و فرمان بُرداری از آنها لازم گشته است.


[۱]. الکافی: ج ۱ ص ۴۴۵ ح ۱۹، دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۷، ص ۴۰۶.

[۲]. یعنی بر اثر جهاد در راه خدا با مشرکان و کافران و به قتل رساندن آنها، که در میانشان، هم خویشانِ پیامبر(ص) بودند و هم بیگانگان، باعث شده بود که آنها کینه وی و خاندانش را به دل گیرند و درصدد خونخواهی و انتقام برآیند. لذا با رحلت ایشان، خاندانش نگران بودند.