زینتگرایی و جوانی از منظر آیات قرآنی
	سال 
	1399 / شماره پیاپی
	29 /
	صفحه
	54-68 
	
	چکیده :
	مطابق آیهی:«اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زِینَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَیْنَکُمْ وَ تَکاثُرٌ فِی الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ»(حدید/20)، برخی مفسران گرایشهای پنجگانهی، لعب، لهو، زینة، تفاخر و تکاثر را از جمله عمدهترین گرایشهای انسانی برشمرده و آنها را با پنج دورهی سنیِ حیات دنیوی انسان یعنی کودکی، نوجوانی، جوانی، میانسالی و کهنسالی مرتبط دانستهاند. در این میان گرایش «زینت» با دورهی جوانی، یعنی بهار عمر و زیباترین فصل حیات دنیوی انسان، متناظر است. مطلق زیبایی، از جمله معانی زینت است؛ و از منظر قرآن جوان که درنهایت قّوت و از سویی بالندگی و زیبایی جسمی مصداق تامّ زینت است. این پژوهش درصدد تبیین اوصاف زینتگرایی از منظر آیات قرآن و تفاسیر آنها، و پیوند این گرایش با شاخصههای دوران جوانی از دیدگاه روانشناسی رشد است. مطابق آیات قرآنی زینتگرایی محدود به بازهی سنی خاصی نیست، امّا ظهور و پدیداری این گرایش میتواند ایّام جوانی باشد.
 
	
	
	
	کلیدواژههای مقاله :ادوار حیات انسانی،  جوانی،  زینت،  قرآن