بازخوانی اعتقادی قصیده «لامیه التُّرک» ملّاباشی در مدح امام امیرالمؤمنین علی
سال
1399 / شماره پیاپی
68 /
صفحه
۳۶-۶۰
چکیده :
لامیات اصطلاحاً به تعدادی قصیده عربی گفته میشود که با حرف رَویّ لام، قافیه آنها به پایان میرسد. شعرای مشهور شیعی، لامیات فراوانی را خصوصاً در مدح امیرالمؤمنین(ع)، به سه زبان عربی و فارسی و ترکی به جای نهادهاند. یکی از آنها قصیدهای است معروف به لامیه الترک یا لامیه السَّفَر سروده فقیهی عالی مقام ملقب به ملاباشی. مقاله حاضر ضمن ارائه ابیات این قصیده 42 بیتی به صورت اعرابگذاری شده، اولا ًبه ارائه ترجمهای رسا که تا پیش از این، صورت صواب نیافته بود پرداخته و ثانیاً با نگاه اعتقادی به فرازهای قصیده به تحقیق این باورها در میان مستندات روایی امامیه پرداخته تا نشان دهد شعرای شیعی در عرصه مدحگویی امامان، خصوصا امیرالمومنین(ع) - بطورغالب- وامدارآموزههای وحیانی بودهاند و ره به عقاید ناصواب نپیمودهاند.
کلیدواژههای مقاله :ملاباشی، فضلعلی ایروانی (قرن14)؛ لامیه الترک؛ ادبیات شیعی؛ مدایح امیر المؤمنین