دیدگاه میرزای اصفهانی درباره «تأثیر اصل نفی تشبیه در حجّیّت جمعیّه قرآن کریم»
سال
1397 / شماره پیاپی
58 /
صفحه
۱۴۹-۱۸۶
چکیده :
اصل نفی تشبیه میان خدا و مخلوقات، یکی از اساسیترین پایه های معارف اعتقادی شیعی است. همچنین با رویکرد شیعی، نمیتوان قرآن را در رساندن مقاصد خود، مستقل از پیامبر اکرم(ص) و اهل بیت ایشان: دانست. این دو رویکرد، به عنوان یک رویکرد کلامی و یک رویکرد تفسیری، ارتباطی گسترده با هم دارند، چنانکه مرحوم میرزای اصفهانی در مباحث قرآنی خود نشان داده که اصل نفی تشبیه را به عنوان زیربنای حجّیّت جمعیّه قرآن کریم به حساب آورده است. موضوع این مقال توضیح همین پیوند و نتایج آن است.
کلیدواژههای مقاله :اصل نفی تشبیه؛ حجّیّت جمعیّه؛ وجه آیه بودن؛ کلام و لفظ؛ امر عقلی و عقلایی؛ نصوص، میرزا مهدی اصفهانی؛ شناخت قرآن