احادیث داستانی یادکرد پیامبر(ص) از جانشینان خود پس از ارتحال

امام جواد(ع):

امیر مؤمنان(ع) روزی به ابو بکر فرمود: « «هرگز کسانی را که در راه خدا کشته شده اند، مرده مپندار؛ بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزی داده می شوند»، و من گواهی می دهم که محمّد، پیامبر خدا(ص)، شهید از دنیا رفت، و به خدا سوگند، نزد تو می آید، و هر گاه نزد تو آمد، یقین کن [که خود اوست]؛ زیرا شیطان نمی تواند به صورت ایشان در خیال بیاید [و همانند او پدیدار شود] ».

سپس علی(ع) دست ابو بکر را گرفت و پیامبر(ص) را به او نمایاند و پیامبر(ص) فرمود: «ای ابو بکر! به علی و به یازده تن از فرزندان او ایمان آور. آنان همانند من اند مگر در نبوّت، و از آنچه در دست توست، به درگاه خدا توبه کن؛ زیرا آن، حقّ تو نیست».

سپس پیامبر(ص) رفت و دیده نشد.

الإمام الجواد(ع):

إنَّ أمیرَ المُؤمِنینَ(ع) قالَ لِأَبی بَکرٍ یوما: «وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتَاً بَلْ أَحْیاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ یرْزَقُونَ»[۱]وأشهَدُ أنَّ مُحَمَّدا(ص) رَسولُ اللّهِ ماتَ شَهیدا، وَاللّهِ لَیأتِینَّک، فَأَیقِن إذا جاءَک؛ فَإِنَّ الشَّیطانَ غَیرُ مُتَخَیلٍ (مُتَمَثِّلٍ) بِهِ.

فَأَخَذَ عَلِی بِیدِ أبی بَکرٍ فَأَراهُ النَّبِی(ص)، فَقالَ لَهُ: یا أبا بَکرٍ، آمِن بِعَلِی وبِأَحَدَ عَشَرَ مِن وُلدِهِ، إنَّهُم مِثلی إلَا النُّبُوَّةَ، وتُب إلَی اللّهِ مِمّا فی یدِک، فَإِنَّهُ لا حَقَّ لَک فیهِ. قالَ: ثُمَّ ذَهَبَ فَلَم یرَ.[۲]

[۱]. آل عمران: ۱۶۹.

[۲]. الکافی: ج ۱ ص ۵۳۳ ح ۱۳، دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۹، ص ۳۳۲.