احادیث داستانی اهمیت اهل بیت(ع)

ناراحتی امیر المومنین(ع) از نا آگاهی مردم از فضایل اهل بیت(ع)

کنز العمّال ـ به نقل از عبّاد بن عبد اللّه اسدی ـ:

در حیاط، نزد علی بن ابی طالب(ع) نشسته بودم که مردی آمد و مفهوم آیه: «آیا کسی که از جانب پروردگارش بر حجّتی روشن است و شاهدی از [خویشان] او پیرو آن است» را از ایشان جویا شد. امام(ع) در پاسخ آن مرد فرمود: «در قریش، مردی در برابر تیغ قرار نگرفته (پا به کارزار نگذاشته)، مگر آن که بخشی از قرآن در حقّ او نازل شده است. به خدا سوگند، به خدا سوگند اگر آنچه را که در حقّ ما اهل بیت بر زبان پیامبر اُمّی(ص) جاری شده می دانستند، این برای من محبوب تر بود از آن که این حیاط، برای من پر از زر و سیم گردد. به خدا سوگند، مَثَل ما در میان این امّت، چونان کشتی نوح در میان قوم نوح است و ما در میان این امّت، همچون باب حطّه در میان بنی اسرائیل هستیم».

کنز العمّال عن عبّاد بن عبداللّه الأسدی:

بَینا أنَا عِندَ عَلِی بنِ أبی طالِبٍ(ع) فِی الرَّحبَةِ، إذ أتاهُ رَجُلٌ فَسَأَلَهُ عَن هذِهِ الآیةِ: «أَفَمَن کانَ عَلَی بَینَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَ یتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ»[۱]، فَقالَ:

ما مِن رَجُلٍ مِن قُرَیشٍ جَرَت عَلَیهِ المَواسی إلّا قَد نَزَلَت فیهِ طائِفَةٌ مِنَ القُرآنِ، وَاللّهِ وَاللّهِ! لَأَن یکونوا یعلَموا ما سَبَقَ لَنا أهلَ البَیتِ عَلی لِسانِ النَّبِی الاُمِّی(ص)، أحَبُّ إلَی مِن أن یکونَ لی مِل ءُ هذِهِ الرَّحبَةِ ذَهَبا وفِضَّةً، وَاللّهِ إنَّ مَثَلَنا فی هذِهِ الاُمَّةِ کمَثَلِ سَفینَةِ نوحٍ فی قَومِ نوحٍ، و إنَّ مَثَلَنا فی هذِهِ الاُمَّةِ کمَثَلِ بابِ حِطَّةٍ فی بَنی إسرائیلَ.[۲]


[۱]. هود: ۱۷.

[۲]کنز العمّال: ج ۲ ص ۴۳۴ ح ۴۴۲۹، دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۹، ص ۳۹۰.