امّا در اينجا مطلقِ امنيّت ، موضوع سخن نيست ؛ بلكه يكى از مصاديق معناى نخست آن ، يعنى امنيّت اجتماعى مورد بررسى قرار مىگيرد .
امنيّت ، در قرآن و حديث
در قرآن و احاديث اسلامى ، كلمه «امن» و مشتقات آن ، در معانى مختلفى به كار رفته است ؛ مانند : امانت ، ۱ايمان ، ۲امنيّت در برابر خطرهايى كه در جهان پس از مرگ ، انسان را تهديد مىنمايد ۳و امنيّت در مقابل خطرهايى كه آرامش اجتماعى انسان را تهديد مىكند . ۴همان طور كه اشاره شد در اين جا تنها متونى ارائه مىگردد كه مرتبط با امنيّت اجتماعى و ملّى ست . پيش از آن ، توجّه خوانندگان گرامى را به چند نكته جلب مىكنيم :
1 . جايگاهِ امنيّت ملّى در نظام اسلامى
از منظر متون اسلامى ، امنيّت ملّى ، يكى از بزرگترين و گواراترين نعمتهاى الهى است كه با نعمت تندرستى و سلامت برابرى مىكند ، همه مردم به آن نياز دارند و بدون آن ، شادى در زندگى بىمفهوم است ؛ ولى با اين همه كمتر كسى قدر اين نعمت بزرگ را مىداند :
1.. ر . ك : دانشنامه ميزان الحكمة : ج ۷ ص ۳۲۱ (ريشهشناسى امانت) .
2.. ر . ك : همان : ج ۸ ص ۵۷ (معناى لغوى ايمان) .
3.. مقصود ، امنيّت از عذاب الهى است كه در آيات و روايات فراوانى به آن اشاره شده است .
4.. ر . ك : ص ۵۱ (فصل دوم : خطرناكترين آسيبهاى امنيّت) .