اعتبار سنجی سندی و دلالی روایت «زیارة الاربعین»

نشریه : حدیث حوزه

نویسنده : پديدآورنده : سید محمد موسوی
پديدآورنده : مرتضی سازجینی
پديدآورنده : مصطفی عباسی مقدم

سال 1398 / شماره پیاپی 19 / صفحه

چکیده :

حدیث "زیارة الاربعین" دو طریق اصلی دارد که به امام صادق علیه السلام می رسد. محدثین متقدم و متأخر مانند شیخ طوسی در مصباح المتهجد و تهذیب الاحکام، شهید اول در المزار و شیخ حر عاملی در وسائل الشیعه، روایت را در کتب خود ذکر کرده و نیز بعضاً بر اساس آن فتوا داده اند. حدیث "زیاره الاربعین" حدیثی راهبردی برای زیارت امام حسین علیه السلام در روز بیستم صفر در کربلای معلی است. حدیث پژوهان امامیه از این روایت دو تقریر متفاوت داشته اند: گروهی معتقدند این روایت ظهور بر حضور زائر در کربلا داشته و با درنگی کوتاه به سوی دیار خود بازگردد. برخی دیگر حضور زائر در کربلا را از این روایت برداشت ننموده و آن را حدیثی ضعیف السند و دارای حجیت نمیدانند. از این رو نوشتار حاضر از یک سو به بررسی سندی این روایت به روش توصیفی-تحلیلی پرداخته که براساس آن معلوم شد در یکی از این دو طریق، یک راوی مجهول الحال وجود دارد؛ بدین روی از نظر علم درایة الحدیث یک طریق این سند "ضعیف" بوده و طریق دیگر "صحیح" تلقی می شود.همچنین عرضه این حدیث به قرآن و همچنین توجه به اقوال دانشمندان امامیه، می تواند ضعف سندی این روایت را جبران نماید؛ زیرا با تحلیل متن این روایت، عدم مخالفت با قرآن کریم احراز می شود و نیز با تمسک به قاعده "عمل اصحاب جابر ضعف سند است" می توان آن را دارای اعتبار دانست. با بررسی انجام شده بر روی این حدیث، می توان معامله روایت مأثور از ناحیه مقدسه معصومین با آن نمود .

کلیدواژه‌های مقاله :امام حسین، زیاره الاربعین، اعتبار سنجی سندی-دلالی