بررسی تفاوت دیدگاۀ بخاری و کلینی در منبعیت قرآن و سنت
سال
۱۳۹۹ / شماره پیاپی
۱۳ /
صفحه
۹۱-۱۱۰
چکیده :
موضوع کمال شریعت مطلبی مورد اتفاق دانشمندان مسلمان است؛ اما چگونگی کفایت قرآن و سنت، یعنی توانمندی کامل قرآن و سنت برای پاسخگویی به هر نیاز و بینیازی این دو از هر منبع دیگر مورد اختلاف است؛ ملاحظه جوامع برترِ حدیثیِ فریقین، صحیح بخاری و الکافی کلینی حاکی از آن است که گرچه عموم رویکردها و اخبار این جوامع در ارتباط با کفایت قرآن و سنت همسان بوده، اما با وجود پارهای از نمایهها و اخبار در جامع بخاری مانند استفاده صحابه از رأی، مبنای کفایت ثقلین زیر سؤال میرود. پژوهش حاضر با روش مقایسه تطبیقی در پی آن است که ضمن تطبیق این جوامع بزرگ حدیثی و اخبار آن دو، تفاوت دیدگاه بخاری و کلینی در ارتباط با کفایت قرآن و سنت را تبیین نماید. نتیجه حاصل از بررسی تطبیقی دو منبع این است که با آنکه بخاری با بیان اخبار متعدد، اهتمام خاصی به قرآن و سنت نشان داده، اما به سبب پذیرش برخی اخبار، چون، اخبار اجتهاد بیمبنای اصحاب، نقصان قرآن و سنت را پذیرفته است؛ لذا نتوانسته کمال و کفایت قرآن و سنت را نشان دهد؛ اما کلینی به وجود همۀ احکام در کتاب و سنت تصریح میکند و به توانمندی عترت علیهمالسلام بر ارائه هر حکم اشاره دارد و به نفی قاطع بدعت و رأی تأکید مینماید.
کلیدواژههای مقاله :قرآن، سنت، کفایت ثقلین، صحیح بخاری، کافی کلینی، اجتهاد به رأی