مشق ارشاد

تأثیرگذاری و متقاعدسازی در امر به معروف و نهی از منکر
اولین محتوای کاربردی درباره آموزش علمی امر به معروف و نهی از منکر

به گفتهنگارندهاثر، انگیزه آغازین پژوهش حاضر، سفارشآیت الله محمدی ری‌شهری(رحمه الله) مبنی بر ارائه متنی جهت آموزش خدام حرم برای امر به معروف و نهی از منکر بوده که منجر به متن کلی درباره اثربخشی امر به معروف و نهی از منکر گردیده است.

اهمیت لزوم انديشه ورزي درباره امر به معروف و نهی از منکر در شرایط فعلی جامعه، ضرورت پرداختن به این موضوع را دوچندان كرده است.

این کتاب، گذشته از آنکه پژوهشی نو در زمینه آموزش شيوه هاي صحيح و مؤثر ايجاد پذيرش مخاطب و اقناع براي امر به معروف و نهی از منکر محسوب می شود، از این رو حائز اهمیت است که اولین محتوای کاربردی درباره آموزش علمی امر به معروف و نهی از منکر است که آن را به عنوان فرایند اقناعی تعریف کرده و به تفصیل با رویکرد متقاعدسازی و تأثیرگذاری نگاشته شده است. لذا تنها به مباحثی که در این راستاست پرداخته شده نه همه آداب و شیوه‌هایی که از نظر اخلاقی می‌تواند یا باید به کار گرفته شود.

از آنجا كه گرانيگاه واداري به كارهاي نيك و بازداري از كارهاي ناپسند در جامعه، زمينه سازي براي پذيرش و اقناع مخاطب است، اثر حاضر سعي كرده مهارت ها و فرايندهاي اين موضوع را مورد توجه قرار دهد.

با توجه به این رویکرد، مهمترین دستاورد این اثر، كمك به شكل گيري گفتمان امر به معروف از منظر علم متقاعدسازی و تقویت امر به معروف و نهی از منکر در روابط بین فردی جامعه و پیشنهاد محتوا برای آموزش آن است. علاوه بر آن، پیشنهاداتی در زمینه تشکیلات امر به معروف و نهی از منکر در اماکن زیارتی را ارائه داده است.

فصل‌های کتاب:

در فصل اول مفاهیم «امر به معروف و نهی از منکر» و «تأثیر» و تأثیرگذاری تفصیلاً مفهوم شناسی شده است. سپس پیشینه نظری این بحث را از سه زاویه «نظریه های روانشناسی اجتماعی» در زمینه نفوذ اجتماعی و متقاعدگری، تغییر رفتار، هدایتگری دینی و اخلاقی ردیابی نموده و به مبانی بحث تأثیرگذاری و نقش فاعل هدایتگر در آن پرداخته است.

فصل دوم، به بيان ویژگی‌های منش هدایتگر که در تأثیرگذار بودن و متقاعدکنندگی وی نقش دارد، پرداخته شده است؛ منش «مهرورزی»، «خردمندی»، «قدرتمندی»، «انصاف»، خوش خلقی» و «صداقت» که هر کدام سه صفت را در بر می‌گیرد.

فصل سوم و چهارم، به چگونگی ساخت پیام‌های اقناعی اختصاص یافته است؛ در دو بخش «محتوای پیام» و «شکل پیام».

همچنین در بخش محتوایی، پنج نوع پیام معرفی شده است:

پیام‌های توصیف کننده، حکمت آمیز، بیم دهنده، نوید دهنده، و جهت دهنده. و در بخش شکلی، عوامل اقناع کننده در لحن پیام و قالب پیام بررسی شده است؛ هشت لحن و سه قالب به طور خاص، محور قرار گرفته است.

در فصل پنجم، روش‌هایی ذکر شده که هدایتگر باید در نحوه ارائه پیام مدنظر داشته باشد تا تأثیرگذار باشد؛ مانند روش‌هایی که در خصوص «هدایتگری عملی» وجود دارد.

و فصل ششم و پایانی کتاب، به تأثیرگذاری و متقاعدسازی در یک موقعیت خاص یعنی امر به معروف و نهی از منکر، در آستان ها و اماکن زیارتی پرداخته است.

انتظار می رود این پژوهش، فتح بابی برای مطالعات علمی امر به معروف و نهی از منکر با رویکرد ارتباطی و اقناع باشد و به کاربست و کارآمدسازی آن در جامعه کنونی بینجامد.