کتاب «رفتار با منافقان بر اساس آموزه‌های قرآن و اهل‌بیت(ع)» منتشر شد

کتاب «رفتار با منافقان بر اساس آموزه‌های قرآن و اهل‌بیت(ع)» اثر حجت‌الاسلام والمسلمین حسن شیرزادکمانگر در پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تهیه و به همت نشر این پژوهشگاه در ۷۵ صفحه به چاپ رسید.

پژوهشکده مذکور تلاش کرده است با پژوهشگران فرهیخته و بهره‌گیری از آموزه‌های نورانی قرآن و اهل‌بیت(ع) و تدوین فرهنگنامه سبک زندگی، کاربردی‌ترین اطلاعات موضوعات مرتبط با حوزه‌های گوناگون فردی، خانوادگی، اجتماعی و محیط‌زیست را در اختیار علاقه‌مندان قرار دهد.

در میان مدخل‌های این فرهنگنامه، بعضی از موضوعات از ویژگی‌های خاص فرهنگی برخوردار است و عموم افراد جامعه به صورت گسترده با آن سروکار دارند. از این رو، به منظور ارتقا و تقویت سبک زندگی اسلامی، شایسته است آموزه‌های دینی مربوط به این‌گونه موضوعات علاوه بر ارائه در فرهنگنامه، به صورت کتابچه‌های مستقل نیز در اختیار علاقه‌مندان قرار گیرد.

بر همین اساس، در اثر پیش‌رو شاخصه‌های مربوط به رفتار با منافقان در آموزه‌های قرآن و اهل‌بیت(ع) تهیه می‌شود و در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.

ساختار اثر

در این کتاب، پس از مفهوم‌شناسی سبک زندگی اسلامی و مبانی و گستره سبک زندگی، به «ویژگی‌های رفتاری منافقان»(اختلاف‌افکنی، اذیت، استهزا، اعتراض سفیهانه، اعراض از حق، امر به معروف و نهی از منکر، اهل دعا، بی‌تابی، ترس، تهمت، جاسوسی و...) پرداخته شده است.

سپس «بایسته‌های رفتاری با منافقان» تبیین شده که از جمله آنها می‌توان به رفتار سازنده، بی‌اعتنایی، تهدید، سلب آزادی و جهاد است. هم‌چنین «نبایسته‌های رفتاری با منافقان» مورد بحث و بررسی قرار گرفته که خودداری از استغفار، خودداری از اطاعت، خودداری از نماز بر اموات، خودداری از نماز در مسجد، نپذیرفتن عذر، تعجب نکردن از امکانات، نپذیرفتن همکاری، نپذیرفتن ایمان، نرفتن بر سر مزار و خودداری از روابط دوستی برخی از این نبایسته‌ها است.

برشی از اثر

خودی جلوه‌دادن؛ از ویژگی‌های رفتاری منافقان

منافقان گروهی هستند برای نفوذ در جامعه ایمانی حتی در بدنه حکومت اسلامی که با روش‌هایی خود را خودی و عضوی از جامعه نشان می‌دهند و در خوشی‌ها و حوادث ناگوار جامعه به همدلی و همراهی تظاهر می‌کنند، از این رو لازم است به چهار نمونه از روش‌های مهم آنان در خود جلوه دادن اشاره شود:

الف)آمادگی نظامی: منافقان برای پذیرش ادعای خود، آن را با سوگند می‌آمیزند. گرچه در برخی مواقع پس از شرکت نکردن در جهاد، اظهار آمادگی برای شرکت در جهاد می‌کنند، چنانکه در غزوه احزاب اتفاق افتاده است. حتی قرآن ادعای منافقان را در آمادگی نظامی و همکاری با کافران اهل کتاب دروغ شمرده است. از این رو در برخی آیات به پیامبر اکرم(ص) سفارش شده ادعاهای آنان را نپذیرند.

ب)اطاعت: منافقان برای خودی جلوه‌دادن، اظهار اطاعت از خدا و رهبری جامعه می‌کنند. قرآن اطاعت از خداوند و پیامبراسلام(ص) را از روش‌های رفتاری منافقان معرفی کرده؛ ولی آنان را افراد بی‌ایمان دانسته است. در برخی از آیات آمده که آنان هرگاه به سوی خدا و پیامبرش(ص) خوانده شوند تا آن حضرت میان آنان داوری کند، گروهی از آنان رویگردان می‌شوند؛ در حالی که نشانه اطاعت و ایمان واقعی، پذیرفتن داوری پیامبر(ص) است و نشانه نفاق، رویگردانی از آن است.

ج)سوگند خوردن: منافقان برای خود نشان دادن و جلب اعتماد مؤمنان، از سوگند خوردن استفاده می‌کنند. قرآن می‌فرماید: «منافقان سوگندهای خویش را سپر خویش قرار می‌دهند و مردم را از راه خدا باز می‌دارند». قرآن آنان را پلید، فاسق، مورد ناخشنودی خداوند و سزاوار دوزخ معرفی کرده است.

د)دروغگویی: منافقان از دروغگویی‌های خود برای خودی جلوه‌دادن استفاده می‌کردند تا بیشتر مورد اعتماد در جامعه قرار گیرند. آنان با دروغ، اظهار ایمان به پیامبراسلام(ص) و همکاری با مؤمنان می‌کردند. آنان برای جلب اعتماد مسلمانان از سوگندها، استفاده کردند و در ساخت مسجد نیز که توطئه خطرناکی را در سر داشتند، تظاهر به داشتن انگیزه مقدس نمودند.

یادآور می‌شود، علاقه‌مندان برای خرید اینترنتی این کتاب می‌توانند به نشانی اینترنتی http://shop.isca.ac.ir مراجعه